بهترین روش برای پایدارسازی گود

چگونه می توان بهترین روش را برای پایدارسازی گود انتخاب نمود؟
به طور کلی در انتخاب روش گود برداری بایستی به هزینه های اقتصادی توجه شود. تقریبا تا دو طبقه زیر زمین استفاده از خرپای فلزی نسبت به نیلینگ از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر می باشد در غیر این صورت توجیه اقتصادی روش نیلینگ بیشتر است.

مورد دیگری که تأثیر گذار می باشد، استفاده از عایق رطوبتی است. باید بررسی شود که آیا هجوم آب اتفاق می افتد یا خیر و اگراین موضوع رخ می دهد یا خاک ریزشی شدید است، می بایست در مرحله اول دیواره احداث گردد و سپس گودبرداری انجام شود. نحوه اجرای دیواره یا به صورت تزریق و یا به صورت اختلاط عمقی می باشد. به عبارتی ابتدا خاک بهسازی می شود و سپس گودبرداری اجرا می گردد.

برای مثال برای گود برداری ماسه بادی کویری حتما لازم است که قبل ازعملیات، خاک و سیمان ترکیب شوند، خاک محکم شده و سپس خاکبرداری اجرا شود و یا در مناطق ساحلی که در هنگام خاک برداری با هجوم آب مواجه خواهیم بود می بایست تمهیداتی چون سپر کوبی، شمع کوبی و یا شمع در نظر گرفته شود و بعد از احداث دیواره گود برداری انجام پذیرد.

در صورتی که می توان آب را زهکشی کرد می توان از هریک از روش ها با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و قوانین و ضوابط استفاده کرد. مواردی که ذکر شد بیان کلی برای انتخاب روش مناسب پایدار سازی گود بود.

به منظور پایداری گود چه مواردی باید در نظر گرفته شوند؟
پایداری را می توان با در نظر گرفتن گسیختگی خاک، جوشش ماسه و برکنش کف، کنترل نمود. هم چنین تغییر شکل ها و حرکات جانبی دیواره وساختمان های مجاور، بالا زدگی کف، نشست تأسیسات و سازه های پیرامونی نیز می بایست بررسی شوند. پس از در نظر گرفتن این موارد آنالیز تنش انجام می شود. به این معنا که میخ، خرپا، مهار متقابل یا سایر اجزا چه نیرویی را تحمل نموده و بعد از تحلیل این موارد، طراحی انجام می شود.

بنابراین کنترل پایداری، کنترل تغییر شکل و آنالیز تنش مواردی هستند که در طراحی گود می بایست در نظر گرفته شوند.

سازه هایی که به منظور پایدارسازی گود طراحی می شوند به دو صورت موقت و دائم می باشند. طبق آئین نامه انجمن حمل و نقل و بزرگراه های امریکا FHWA، اگر استفاده از این سازه ها کمتر از 2 سال به طول بیانجامد آن سازه موقت و در غیر این صورت آن سازه دائم می باشد. تفاوت اساسی در طراحی سازه نگهبان دائم و موقت بدین صورت است که در طراحی سازه موقت نیازی به اعمال بار لرزه ای نیست در حالی که برای طراحی سازه دائم بار لرزه ای نیز باید در نظر گرفته شود.

چگونه می توان فشار آب را کنترل کرد؟
به طور کلی مبحث مهار آب هم در زمان احداث گود مد نظر است و هم در زمان بهره برداری از سازه باید به این موضوع توجه شود.

در زمان احداث گود به دو روش استفاده از سیستم زهکشی و یا احداث دیوارآب بند می توان آب را مهار کرد. زهکشی بدین معنی که آب وارد شده اما تخلیه می گردد و یا سطح آب از طریق احداث چاه، پایین انداخته می شود. برای احداث دیوار آب بند نیز با استفاده از شمع های هم پوشان، دیوار بتنی یا تزریق از ورود آب ممانعت به عمل می آید.

در زمان بهره برداری نیز سیستم زهکشی مشابه با زمان ساخت می باشد، اما در این مرحله سیستم عایق، دیواره آب بند نیست بلکه استفاده از سیستمی مانند عایق های پایه قیری، عایق های پایه پلیمری (پلی اتیلن ها و پی وی سی ها) یا عایق های پایه رسی (GCL) می باشد.