عملیات شخم
باغ های پرورش انار همه ساله احتیاج به شخم دارد و زمان مناسب آن از اواخر پاییز تا اوایل بهار بوده و عمق متوسط مفید آن 40 - 25 سانتی متر است. در سطوح کوچک فاصله بین درختان و داخل جویها را با بیل شخم می زنند و در سطوح بزرگ تر و مکانیزه از تراکتورهای کوچک باغی (برای صرفه جویی در هزینه کارگر و دفع علفهای هرز و غیره) استفاده می گردد.
تغذیه
روش علمی و صحیح در تعیین نیاز کودی برای کاشت و پرورش انار، با استفاده از نتایج تجزیه خاک و برگ می باشد که در صورت نبود امکانات تجزیه خاک و برگ توصیه عمومی به شرح ذیل می باشد:
1. عناصر غذایی پرمصرف در پرورش انار
ازت، فسفر، پتاسیم، منیزیم و عناصر میان مصرف مانند کلسیم و گرگرد دارای اثرات مستقیم و غیرمستقیم در افزایش عملکرد انار هستند. رشد رویشی، طراوت، تولید میوه و … همگی تحت تأثیر مستقیم این عناصر قرار دارند. با مصرف متعادل و بهینه این عناصر، غلظت ازت، فسفر پتاسیم و منیزیم در برگ انار افزایش می یابد.
عناصر غذایی کم مصرف در پرورش انار
اثرات مثبت عناصر غذایی کم مصرف (ریزمغذی) در افزایش عملکرد و ارتقاء کیفیت در پرورش انار (جلوگیری از ترکیدگی پوسته خارجی انار) به اثبات رسیده است. مطالعات نشان می دهند که رابطه نزدیکی بین میزان ماده آلی و غلظت عناصر کم مصرف (ریزمغذیها) در خاک باغهای انار وجود دارد. ولی در گذشته، باغداران انار کود آلی، کودهای نیتروژنی و کودهای فسفاتی را برای تغذیه درختان، آن هم عمدتاً به روش غیرصحیح (مصرف پابیل) استفاده می کردند و بنابراین تامین عناصر غذایی کم مصرف به میزان کافی نبوده است. به طور مثال چناچه حد بحرانی آهن در خاک باغهای استان قم را 5 میلی گرم در کیلوگرم در نظر بگیریم، بیش از نیمی از باغها با کمبود آهن روبرو هستند. از سوی دیگر چون غالب باغهای انار در مناطق گرم و خشک احداث شده اند، مصرف ماده آلی به علت گرمای زیاد و رطوبت کم و تجزیه سریع، نمی تواند به طور عمومی تمام نیاز درختان انار به عناصر کم مصرف را تامین کند.
کشت یونجه در بین ردیف های درختان انار، به طور معنی داری غلظت آهن و منگنز را در برگهای انار افزایش می دهد و در تامین این عناصر برای درخت موثر بوده است.
هرس درختان در پرورش انار
هرس مناسب در کیفیت و کمیت محصول و همچنین باردهی زودتر درختان جوان موثر است. انجام هرس درختان به منظور تولید و حفظ شاخه های میوه دهنده، افزایش نفوذ نور خورشید به مرکز درخت، کمک به رشد گیاه با توجه به فواصل و فضای درخت، ایجاد توازن بین تاج و ریشه درخت، حذف شاخه های پایینی در تماس با خاک انجام می شود. در حال حاضر روش قالب در پرورش انار روش چند تنه ای است که منجر به انبوهی باغ و عدم امکان توسعه مکانیزاسیون و استفاده از ماشین آلات می شود، بنابراین هرس شاخه های پایینی، شاخه های اضافی و محدود کردن تعداد تنه ها ( 3-2 تنه) و حذف نرکها و پاجوشها در طول فصل داشت جزء اهداف اصلی این فعالیت می باشد.
بنابراین در هرس درختان انار، شناخت شاخه های بارده و محل ظهور جوانه ی گل می باشد گل ها روی شاخه های یک ساله و شاخه های چند ساله موسوم به اسپور، تشکیل می شوند که سه یا چهار سال متوالی گل تولید می کنند. در هنگام هرس درختان انار باید دقت نمود تا شاخه های بارده به طور نرمال در سطح جانبی تاج درخت توزیع شود. حفظ اسپورها و شاخه های سال جاری به منظور باروری درخت در سال آینده بسیار مهم است. پاجوشها، ریشه جوشها و تنه جوشها در جذب مواد غذایی با میوه رقابت می نمایند و در صورت عدم حذف آنها از کمیت و کیفیت محصول به شدت کاسته می شود. هرس در پرورش درختان و نگهداری انارستان اهمیت زیادی دارد، زیرا درخت انار پاچوشهای فراوان تولید می کند که اگر هرس نشود، درختها و بوته های پرپشتهای انبوهی باغ را فرا می گیرد، بدون اینکه بهره ای عاید باغدار گردد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
