انواع مختلف پارچه پلی پروپیلن

چه تفاوتی بین انواع مختلف پارچه پلی پروپیلن وجود دارد؟

گستره مختلفی از افزودنی ها می توانند به پلی پرو اضافه شوند، چون حالت مایع این ماده می تواند ویژگی های آن را تغییر دهد. علاوه بر این، دو نوع اصلی این پلاستیک وجود دارد:

هومو پلیمر (Homopolymer) پلی پروپیلن

وقتی پلاستیک پلی پرو در حالت اصلی خود بدون هیچگونه افزودنی قرار دارد، به عنوان هومو پلیمر در نظر گرفته می شود. این نوع از پلاستیک پلی پرو معمولا ماده خوبی برای تولید پارچه به شمار نمی آید.

کو پلیمر (Copolymer) پلی پروپیلن

بیشتر انواع پارچه های پلی پروپیلن، کو پلیمر هستند. این نوع از پلاستیک پلی پرو به کو پیلمر بلوکی (قطعه ای) و کو پلیمر تصادفی تقسیم می شود. واحدهای مونومر کو در حالتی بلوکی از این پلاستیک در الگوهای مربعی شکل مرتب می شوند، اما واحدهای مونومر کو در حالتی تصادفی از الگوهای نسبتا تصادفی قرار می گیرند. پلی پروپیلن بلوکی یا تصادفی برای کاربردهای پارچه مناسب هستند، اما پلاستیک پلی پروی بلوکی برای تولید پارچه مورد استفاده قرار می گیرد.

پارچه پلی پرو چه تأثیری بر روی محیط زیست دارد؟

تولید و استفاده از پلی پروپیلن، تأثیری به شدت منفی بر روی محیط زیست دارد. از آنجا که پلاستیک پلی پرو از سوخت های هیدروکربنی استخراج می شود، لذا تولید این ماده ذاتا باعث ناپایداری می شود. سوخت های فسیلی، منابع محدودی هستند و مقدار زیادی از انرژی برای به دست آوردن این ماده صرف می شود. علاوه بر این، مقدار قابل توجهی از آب در فرآیند تولید پلی پروپیلن مصرف می گردد.

در بسیاری از حالت ها، سوخت های هیدروکربنی مازاد که بعد از فرآیند استخراج پروپیلن آزاد می شوند، ممکن است دوباره برای اهداف دیگری مورد استفاده قرار گیرند، اما ممکن است آنها دور نیز انداخته شوند که این مسئله باعث بروز مسائل زیست محیطی می شود.از مواد شیمیایی مختلفی در فرآیند تولید پلی پروپیلن استفاده می شود.

آب و هوای آلوده ای که از طریق کارخانجات تولید پلی پرو وارد اکوسیستم می شود، بر روی جمعیت اطراف تأثیر منفی می گذارد و مواد شیمیایی آزاد شده در تولید این نوع از پلاستیک ممکن است کارگرانی که در معرض این ماده قرار دارند را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد. ذکر این نکته نیز الزامی است که بررسی های علمی نشان داده است که پلاستیک های پلی پروپیلن استفاده شده در بسته بندی مواد غذایی، مواد شیمیایی زیست فعال (bioactive) آزاد می کنند.

وقتی این پلاستیک توسط مصرف کننده نهایی دور انداخته می شود، برای مدت طولانی در محیط زیست باقی می ماند. صدها سال طول می کشد تا این ماده تجزیه شود، بنابراین می توان آن را تجزیه ناپذیر در نظر گرفت. با این حال برخلاف برخی دیگر از مواد مصنوعی، بیشتر پلی پرو وارد شده به محیط زیست در طی هزار سال یا کمتر تجزیه می شود. بعضی از شرکت ها، افزودنی هایی به پلی پروپیلن اضافه می نمایند تا این پلاستیک را تجزیه پذیر تولید کنند. اما این افزودنی ها برای پارچه های پلی پرو کاربردی ندارد.

این مسئله نشان می دهد که هر تکه از پارچه پلی پروپیلنی که تولید می شود برای صدها سال بعد از بی مصرف شدن در اکوسیستم باقی می ماند. اخیرا بسیاری از مناطق توسعه یافته و در حال توسعه جهان با مسائل قابل توجهی از آلودگی ایجاد شده توسط پلاستیک ها مواجه بوده اند و بعضی از کشورها به صورت عینی به حل کردن این مسئله پرداخته اند. به عنوان مثال، اخیرا در بسیاری از کسب و کارها و شهرهای مختلف ایالات متحده استفاده از نی های پلاستیکی به منظور کاهش آلودگی ممنوع شده است.