دانه آجیلی بادام هندی و روغن آن

دانه آجیلی بادام هندی

میوه های حقیقی بادام هندی در اصطلاح گیاهشناسی "میوه خشک" یا "آجیلی" (nut) با طول حدود 1 اینچ و مشابه یک دستکش کوچک بوکس می دانند که در زیر "دمگل" یا "دُم میوه" (peduncle , stalk) گلابی شکل و خوراکی موسوم به "سیب کاشیو" که نوعی میوه کاذب محسوب می گردد، رشد می یابد و به صورت زنگوله ای به آن می چسبد. دانه های آجیلی آن بدواً رشد می یابند و متعاقباً سیب کاشیو متورم می گردد و طی چند هفته پایانی می رسد.

میوه های حقیقی به شکل لوبیایی یا کلیوی به طول یک اینچ که در انتها خمیده بوده و دارای دو پوسته سخت (shell) هستند. دانه کاشیو را از نظر گیاهشناسی "شفت" (drupe) می گویند که در واقع شامل یک بذر خوراکی منفرد به عنوان آجیل در داخل یک پوسته دولایه سخت محبوس است. پوسته سخت خارجی شامل یک رزین فنلی سمی بنام "اوراشیول" با فرمول شیمیایی "C21H31O2" است که می تواند موجب ناراحتی های پوستی گردد.

مغز میوه دارای طعم شیرین و حاوی: روغن، آنتی اکسیدان ها و عناصر مغذی نظیر: مس، منگنز، منزیم و فسفر و همچنین سرشار از انرژی است. این دانه ها در بسیاری از غذاهای مناطق گرمسیری پس از برشته شدن و رفع ترکیبات تلخ و سوزش آور به مصرف می رسند.

"آلکیل فنل ها" (Alkyl phenols) بوفور در کاشیو یافت می گردند. ماده موسوم به "اوراشیول" موجود در میوه حقیقی در حقیقت نوعی سم است که در خویشاوند نزدیکش عشقه سمی نیز وجود دارد. برشته کردن یا بودادن میوه حقیقی کاشیو موجب زوال سموم آن می گردد.

این عمل باید در محیط باز انجام شود زیرا بخار حاصل از این عمل می تواند به ریه ها آسیب برساند. اشخاصی که نسبت به حضور ماده "اوراشیول" حساسیت دارند، همواره چنین واکنشی را با مصرف سایر میوه های خانواده "آناکاردیاسه" یعنی پسته و انبه نیز بروز می دهند. در دستگاه های فرآیند از طریق برشته کردن میوه های پوسته دار کاشیو موجب تخریب رزین "اوراشیول" می شوند سپس مغز خوراکی بادام هندی را از داخل پوسته اش خارج می سازند.

آجیل کاشیو در حدود 1 اینچ طول و 0/5 اینچ قطر دارد. هر دانه آجیل از دو نیمه مساوی نظیر لگوم ها تشکیل شده است. دانه های آن به رنگ کرم و بافتی سفت و سطحی صاف دارند. آنها از بافت روغنی (buttery) با طعمی شیرین، معطر و دلنشین برخوردارند.

روغن دانه
روغن دانه بادام هندی (cashew nut oil) را از فشردن دانه های کاشیو بروش "پرس سرد تک مرحله ای" (single cold pressing) به دست می آورند. این روغن به رنگ زرد روشن تا تیره است و ارزشی معادل روغن زیتون دارد. این روغن در تهیه سالادها، آشپزی و آفتکش های آلی کاربرد دارد.

روغن پوسته
روغن بدبو و سوزش آور پوسته کاشیو از جمله رزین های طبیعی است که در بافت بین دو دیواره سخت و خارجی پوسته میوه حقیقی آن وجود دارد و در زمره محصولات فرعی فرآیند آماده سازی آجیل کاشیو محسوب می گردد. مایع حاصل از پوسته سخت بادام هندی (CNSL) دارای کاربردهای صنعتی متعددی است. میزان ترکیبات روغن پوسته کاشیو بستگی به شیوه حصول آن دارد.

روغن هایی که به طریقه سرد و به کمک حلال ها (cold solvent) به دست می آیند، غالباً حاوی 70 درصد "آناکاردیک اسید"، درصد "کاردول" و 5 درصد "کاردانول" هستند. از "آناکاردیک اسید" در صنایع شیمیایی برای تولید "کاردانول" استفاده می گردد. "کاردانول" از مواد سازنده رزین های صنعتی است که به عنوان مواد پوشش دهنده ضد اصطکاک کاربرد دارد. تمامی این مواد در صورت تماس با بدن موجب بروز ضایعات پوستی می گردند لذا در هنگام کار با آنها باید موارد احتیاطی رعایت گردند.

موارد مصرف روغن پوسته بادام هندی عبارتند از:

1. از این ماده خام برای تهیه برخی داروها، آنتی اکسیدان ها، قارچکش ها، آفتکش ها و میکرب کش ها بهره می گیرند.
2. از این روغن جهت تهیه داروهای سنتی در مناطق گرمسیری استفاده می کنند.
3. از آن برای تهیه حشره کش ها از جمله مواد ضد موریانه (anti-termic) بمنظور تیمار چوب های ساختمانی بکار می برند.
4. از ماده مذکور به عنوان "روان کننده" (lubricant) برای تهیه روغن های ترمز و کلاچ اتومبیل و هواپیما بهره می برند تا از سائیدگی و فرسودگی قطعات آنها جلوگیری گردد.
5. از روغن پوسته بادام هندی برای تهیه رنگ ها و لعاب ها به ویژه عایق بندی قطعات الکتریکی بهره می گیرند.
6. علاوه بر " CNSL " برخی رزین ها و صمغ های دیگر را از ساقه ها و پوست درختان کاشیو تهیه می کنند که برای لعاب کتابها، چوب ها و کفپوش اتاق ها بمنظور جلوگیری از خسارات موریانه ها و سایر حشرات مخرب خانگی به مصرف می رسانند.
7. از این روغن برای تولید پلاستیک آلی استفاده می گردد.