فولاد های نرم یا فولاد های کم کربن، فولاد هایی هستند که تا 0.2% کربن دارند. این فولاد ها اغلب فولاد های مقاوم به حرارت و آتشخوار هستند اما در دسته های دیگر نیز فولاد هایی با کربن پایین یافت می شود. کربن در فولاد مهترین عنصر است و با افزایش کربن سختی فولاد نیز افزایش می یابد.فولاد ها به سه دسته تقسیم می شوند:
تفاوت فولاد های کم کربن و پر کربن
فولاد های کم کربن تا 0.2% کربن دارند اما فولاد های پر کربن از 0.6% شروع می شوند. فولاد های کم کربن یا فولاد های ساده قیمتی ارزان تر دارند و در پروژه های بسیاری مورد استفاده قرار می گیرند. این فولاد ها قابلیت جوشکاری و انعطاف پذیری مناسبی دارند. همچنین فولاد های این دسته از سختی پذیری کمی برخوردار هستند.
این دسته از فولاد ها به دو دسته کم کربن و کربن جزئی نیز تقسیم بندی می شوند که از 0 تا 0.15 کم کربن و از 0.15 تا 0.3 را کربن جزئی میگویند. معروف ترین فولاد این دسته که نزدیک ترین آلیاژ به آهن است فولاد St37 است که کم آلیاز ترین نوع فولاد است و حتی با نام آهن نیز شناخته می شود.
تفاوت فولاد و آهن
تفاوت فولاد و آهن در آلیاژ و عناصریست که به آهن اضافه می شود تا به فولاد تبدیل شود که مهم ترین عنصر کربن است.
مزایا فولاد کم کربن
جوشکاری در فولاد های کم کربن مناسب تر از فولاد هایست که کربن بالایی دارند. کربن موجود در فولاد ها هرچه بیشتر شوند انعطاف پذیری کمتر و سختی آن فولاد بیشتر می شود و قابلیت ماشین کاری خوبی دارد.
فولاد های کم کربن
فولاد های کربن جزئی
فولاد هایی که بین 0.15 تا 0.3 درصد هستند جز این دسته قرار می گیرند که می توان به ورق St37 اشاره کرد.
کاربرد فولاد های کم کربن
این فولاد ها در ساختمان سازی و دکوراسیون بسیار مورد استفاده قرار می گیرند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
