لوله جوش داده شده به عنوان یک روبان کویل از فولاد بلند به نام skelp شروع می شود. اسکلت به طول مورد نظر بریده می شود و در نتیجه یک ورق فولادی مستطیل شکل و مسطح ایجاد می شود. عرض انتهای کوتاهتر آن ورق به قسمت بیرونی لوله تبدیل می شود، مقداری که می تواند برای محاسبه قطر خارج از آن استفاده شود.
ورق های مستطیل شکل از طریق یک دستگاه نورد تغذیه می شوند که قسمت های طولانی تر را به سمت یکدیگر پیچیده و یک استوانه را تشکیل می دهد. در فرآیند ERW، جریان الکتریکی با فرکانس بالا بین لبه ها منتقل می شود و باعث می شود آنها با هم ذوب و فیوز شوند.
مزیت لوله ERW این است که از فلزهای همجوشی استفاده نمی شود و درز جوش قابل مشاهده یا دیده نمی شود. این روش برعکس با روش جوش قوس مضاعف (DSAW) است، که یک مهره جوش واضح را پشت سر می گذارد که باید بسته به محل استفاده لوله از بین برود.
روند و تکنیک های تولید لوله درزدار طی سالها بهبود یافته است. شاید مهم ترین پیشرفت، جابه جایی جریان های الکتریکی با فرکانس بالا برای جوشکاری باشد. پیش از دهه 1970 از جریان کم فرکانس استفاده می شد. درزهای جوش تولید شده از ERW با فرکانس پایین مستعد به خوردگی و خرابی درز بودند.مراحل تولید لوله درزدار به شکل زیر است:
مشخصات فنی
همان گونه که اشاره کردیم لوله های درزدار را با استفاده از ورق سرد تولید می نمایند. خواص مکانیکی و آلیاژ های این شیت های از آن جهت اهمیت دارد که می تواند در رفتار نهایی، میزان مقاومت و آسیب پذیری لوله های ساخته شده با استفاده از این شیت ها تأثیر گذار باشد. برای مثال اغلب در ساخت لوله صنعتی یا درزدار از فولاد نرم استفاده می شود.
استاندارد لوله های درزدار
ورق های مورد استفاده باید دارای نقطه جوش بالا همچنین باید بدون پیچ و تاب و تنش داخلی در سطح ورق باشند. دیگر مشخصات ورق های مورد استفاده در ساخت لوله های فولادی صاف و عاری بودن سطح ورق از هرگونه پوسته اکسیدی و بدون هیچ گونه نقایص نوردی باشد.لوله های فولادی درزدار تحت استاندارد های زیر تولید و در صنعت پتروشیمی، نفت و گاز کاربرد دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
