انواع لعاب سرامیک از نظر ظاهر

لعاب بی رنگ (ترانسپارنت)

برای پوشش دهی سطح چینی های بدلی ظریف، می توان از لعاب های بی رنگ استفاده کرد. این پوشش ها شفاف هستند و اغلب از مخلوط کلسیم، سیلیس و خاک چینی سفید تولید می شوند.

لعاب رنگی

همانطور که از نامشان پیداست، این نوع پوشش ها ظاهری رنگی دارند. به طور کلی برای افزودن رنگ آبی از اکسید مس (Cu2O)، برای رنگ زرد از اکسید آهن (FeO) و برای رنگ سبز از اکسید کروم (Cr2O3) استفاده می شود. لعاب های دلربا، قازمغازی (رنگین کمانی) و زرین فام از مهم ترین انواع رنگی هستند.

لعاب کدر

این نوع پوشش ها که برای روکش چینی های بدلی معمولی به کار می رود. ترکیب لعاب های کدر عمدتا شامل اکسیدهای سرب، سلیسیم و استرانسیم است. این ترکیبات را پس از ذوب کردن، سرد کرده و به صورت پودری در می آورند. سپس از این پودر یک نوع دوغاب تهیه شده و شیء لعاب دادنی را در آن غوطه ور می سازند.

لعاب مات

در این پوشش ها ذرات کریستالی منظم ریزی وجود دارد که در حین سرمایش در سطح لعاب ها به وجود می آیند. این کریستال ها، سبب انکسار پرتوهای نور می شوند. تفاوت این پوشش ها با انواع شفاف و کدر، در وجود همین کریستال هاست.

سطح این لعاب ها کاملا زبر و مات است. بدیهی است که بسته به نوع، تعداد و ابعاد این ذرات کریستالی، مقدار زبری و مات بودن لعاب نیز فرق خواهد داشت. لعاب قلع که از نوع سفید مات است، برای اولین بار در ایران باستان و هم چنین در سفالگری اسلامی مورد استفاده قرار گرفت.

لعاب نیمه مات (اطلسی)

این پوشش ها سطحی صاف تر و همگن تر از لعاب مات دارند. لذا دیرتر کثیف شده و راحت تر تمیز می شوند. اغلب موارد اکسید روی، تیتانیم، زیرکنیم و قلع در ترکیب این پوشش ها موجود است. به طور کلی دلیل مات شدن این لعاب ها، تشکیل بلور تیتانات روی و سیلیکات روی است.