سم باکتری کش و کاربرد آن در گیاهان

سم باکتری کش و کاربرد آن در گیاهان:
سم باکتری کش یا باکتریوسید که گاهی اوقات به اختصار Bcidal نیز خوانده می شود، ماده ای است که باکتری ها را از بین می برد. باکتری کش ها شامل ضد عفونی کننده ها یا آنتی بیوتیک ها هستند. با این حال، سطوح مواد نیز می توانند خاصیت ضد باکتری داشته باشند مانند مواد بیولوژیکی.

در رابطه با گیاهان باید بدانید که عفونت های باکتریایی همانند حیوانات می توانند به گیاهان حمله کنند. باکتری کش ها به اشکال مختلف وجود دارند و باعث جلوگیری از عفونت در گیاهان می شوند. برخی نکات در مورد زمان استفاده از باکتری کش ها می تواند به گیاهان شما در حفظ سلامتی کمک کنند بنابراین برچسب این ترکیبات را به دقت مطالعه کنید.

باکتریوسید یعنی چه؟
این فقط حیوانات نیستند که دچار مشکلات باکتریایی می شوند. گیاهان نیز می توانند از این موجودات کوچک رنج ببرند. البته باکتریهای مفیدی وجود دارند که به طور طبیعی در خاک هستند و کارهایی مانند تجزیه مواد آلی و تسهیل جذب مواد مغذی و رطوبت را انجام می دهند. البته باکتریهای مخرب نیز وجود دارند.

استفاده از باکتریوسیدها اغلب یک روش ضروری برای مبارزه با این میکروارگانیسم ها است. باکتری ها می توانند به سرعت از گیاهی به گیاه دیگر خصوصاً در شرایط زراعی حرکت کنند. اثرات آنها متفاوت است اما ممکن است توسط شانکر، پژمردگی، لکه های محلول پاشی و سایر علائم بر روی گیاهان خود را نشان دهند. استفاده از باکتریوسیدها با مشاهده اولین علائم بیماری می تواند به کاهش شیوع آن ها کمک کند.

سموم باکتری کش گیاهی به مراتب موثرتر از روش های قدیمی هستند که فقط شامل استفاده از آنتی بیوتیک بودند. برای اثرگذاری بیشتر حتی بسیاری از باکتری کش ها با قارچ کش ها مخلوط می شوند. این امر باعث کنترل طیف گسترده تری از میکروارگانیسم ها می شود و همچنین در مواردی که عامل بیماریزا ناشناخته است به کنترل بیماری نیز کمک می کند. فلز مس متداول ترین ماده افزودنی به یک باکتری کش است.

مزایای استفاده از باکتری کش:
بیماری های گیاهی ناشی از پاتوژن های باکتریایی محدودیت های عمده ای را در تولید محصولات ایجاد می کند و باعث خسارت قابل توجه سالانه در مقیاس جهانی می شود. دستیابی به مدیریت موثر و مداوم این بیماری ها می تواند بسیار دشوار باشد و پتانسیل مدیریت اغلب به دلیل ترجیحات مصرف کننده و تحت تأثیر شرایط محیطی که به توسعه پاتوژن منجر می شود، متکی بر رشد بیشتر ارقام حساس به بیماری است.

مشکلات جدید و نوظهور بیماری های باکتریایی و مشکلات ایجاد شده در مناطق جغرافیایی جدید (به عنوان مثال شانکر باکتریایی کیوی در نیوزیلند) عناوین اصلی این بیماریها را به خود اختصاص می دهد، اما لیست مشکلات بیماری های باکتریایی گیاهی بسیار وسیع تر از این موارد است.

افزایش روزافزون جمعیت جهانی انسان به دلیل کوچک شدن مناطق اراضی قابل کشت، به تولید پایدار یک منبع غذایی سالم و با بازدهی بیشتر نیاز دارد. یک وجه اصلی در حفظ پایداری سیستم های تولید محصولات زراعی با عملکرد قابل پیش بینی شامل شناسایی و استقرار راه حل های پایدار مدیریت بیماری از جمله برای بیماری های باکتریایی است.

علاوه بر این، شناسایی تاکتیک های جدید مدیریت نیز به دلیل تکامل فزاینده مقاومت در برابر باکتری کش های موجود باید مورد توجه قرار بگیرد. تعدادی از کانون های تحقیقاتی مرکزی، شامل تحقیقات اساسی برای شناسایی اهداف حیاتی پاتوژن برای کنترل، روش های جدید و روش های تزاید در حال ظهور است که پایه ای قوی برای مدیریت بیماری های باکتریایی در آینده است.

استراتژی های مدیریت بیماری های باکتریایی گیاهان به شناخت کامل پاتوسیستم ها نیاز دارند تا بتوان مناسب ترین زمان را برای هدف قرار دادن جمعیت پاتوژن ها مشخص کرد و تعیین کرد که بافت های مهم میزبان در برابر عفونت آسیب پذیر هستند.

یک رویکرد مدیریت یکپارچه، شامل استفاده از مقاومت میزبان گیاهی یا رشد ارقام کمتر حساس، مداخله با کنترل های شیمیایی و  یا بیولوژیکی و اقدامات اساسی با هدف کاهش تلقیح، به طور معمول بهترین استراتژی کلی برای مدیریت موثر و پایدار بیماری است. با این حال، رویکردهای یکپارچه به دسترس بودن ارقام مناسب گیاه میزبان، کنترل های شیمیایی و بیولوژیکی کارآمد و اقدامات قابل دستیابی از نظر اقتصادی بستگی دارد.

چه موقع باید از باکتری کش استفاده کرد؟
اگر به وجود عفونت باکتریایی در گیاهان خود مشکوک هستید، مهم است که اطلاعات مربوط به باکتریوسید خودتان را برای تعیین زمان و نحوه استفاده از محصول کاملاً جستجو کنید. در واقع باید کاربرد باکتریوسید قبل از عفونت رخ دهد. این ترکیبات معمولاً در اوایل فصل رشد مورد استفاده قرار می گیرند. توجه داشته باشید که این محصولات در هنگام خواب گیاهان خیلی کارآمد نیستند زیرا برای اعمال اثر نیاز به ورود به سیستم آوندی گیاه دارند.

گیاهان خفته اساساً تنبل هستند و انتقال مواد باکتری کش در آنها کارآمد نیست. اگر از ماده دیگری استفاده نکرده اید با دیدن اولین علامت عفونت باکتریوسیدها را مورد مصرف قرار دهید. برخی از محصولات کاربردهای مختلفی را پیشنهاد می کنند، مخصوصاً در مواردی که یک قارچ کش نیز به آنها افزوده شده باشد زیرا قارچ کش ها خیلی پایدار نیستند.

نحوه استفاده از باکتری کش:
کاربردهای مختلفی برای باکتری کش ها وجود دارد. سمپاشی یکی از روش ها است و باعث می شود تا سطح برگ و ساقه به طور مساوی پوشانده شود. این روش به ویژه هنگام مبارزه با یک عامل بیماری زا که به این قسمت های گیاه حمله می کند، بسیار مفید است. البته در هنگام پیش بینی قریب الوقوع باران و تابش شدید آفتاب از سمپاشی خودداری کنید.

انواع مایع باکتریوسیدها را همچنین می توان به خاک اضافه کرد تا مستقیم به سمت ریشه ها رفته و جذب شوند. پودر یا گرانول انواع دیگری هستند که در خاک اطراف منطقه ریشه استفاده می شوند و به طور سیستمیک عمل می کنند. در همه موارد، تمام اطلاعات باکتری کش موجود بر روی برچسب محصول را بخوانید تا از توصیه های سازنده مطلع شوید. با این کار زمان و کاربرد صحیح و همچنین میزان استفاده در صورت نیاز به رقیق شدن محصول را کاملا درست انجام خواهید داد.

مثال هایی از باکتری کش های گیاهی:
باکتری کش های اکثرا برای استفاده از کیفیت بالا و ایمن بالایی برخوردار هستند. آنها به دو روش استفاده می شوند: به صورت دوره ای یا به عنوان یک درمان خاص.

برخی از باکتری کش از دی اکسید کلر برای از بین بردن بو و باکتری ها استفاده می کند. آنها در هنگام از بین بردن باکتری های موجود در هوا در یک اتاق بسته، سمی نیستند و بسیار موثر هستند. باکتری کش های خشک رطوبت کمتری نسبت به انواع اسپری مایع دارند و باکتری ها را در مدت زمان کوتاه بدون آسیب رساندن به تجهیزات مجاور از بین می برد.

به طورکلی دو نوع باکتری کش تولید و به بازار عرضه می شود یکی از آنها باکتری کش شیمیایی و دیگری باکتری کش آلی است. برخی از انواع باکتریوسیدها در ادامه آمده است.

والیدامایسین:
آنتی بیوتیکی غیر سیستمیک و با عملکرد میکروب کشی است. والیدامایسین بیشترین تأثیر را در برابر بیماری های منتقله از خاک دارد و برای کنترل Rhizoctonia solani در برنج، سیب زمینی، سبزیجات و از بین بردن بیماری های نهال های گیاهی، پنبه، چغندر قند، برنج و گیاهان دیگر استفاده می شود.

استرپتومایسین:
آنتی بیوتیکی است که در کشاورزی بسیار زیاد استفاده می شود. استرپتومایسین از انتقال باکتریهایی با ژنهای مقاوم به درمان دارویی در گیاهان مشابه آنهایی که در باکتریهای جدا شده از انسان، حیوانات و خاک وجود دارد، مورد استفاده قرار می گیرد.

سالمیسین:
این یک ماده میکروب کش آلی است که از آلکیل سالیسیلات و استات سدیم حاصل می شود.

انوومومایسین (Envvomomycin) نیز یک باکتری کش است که بر اساس استرهای طبیعی و آلکالوئیدها تولید شده و در کشاورزی استفاده می شود.