سم حشره کش و فواید و مضرات آن

حشره کش ها سموم دفع آفاتی هستند که برای از بین بردن، آسیب رساندن، دفع یا کاهش یک یا چند گونه حشرات فرموله شده اند.

حشره کش ها به روش های مختلفی کار می کنند. برخی از سموم حشره کش ها سیستم عصبی را مختل می کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به اسکلت بیرونی حشرات آسیب برساند، آنها را دفع کنند یا با روش های دیگر آنها را کنترل کنند. البته هر حشره کشی می تواند سطح متفاوتی از خطر را برای حشرات غیر هدف، افراد، حیوانات خانگی و محیط زیست در پی داشته باشد.

حشره کش ها همچنین به اشکال مختلف از جمله اسپری، گرد و غبار، ژل و طعمه ها بسته بندی شوند و با قیمت های مختلفی در بازار خرید و فروش می شوند.

تاریخچه استفاده از سم حشره کش:
آفت کش ها اختراعات جدیدی نیستند! بسیاری از تمدن های باستان از آفت کش ها برای محافظت از محصولات خود در برابر حشرات و آفات استفاده می کردند. سومریان باستان از گوگرد برای محافظت از محصولات خود در برابر حشرات استفاده می کردند. در حالی که کشاورزان قرون وسطایی از مواد شیمیایی، آرسنیک و سرب استفاده می کردند.

چینی ها از آرسنیک و ترکیبات جیوه برای کنترل شپش بدن و سایر آفات استفاده کردند. در حالی که یونانی ها و رومی ها از روغن، خاکستر، گوگرد و سایر مواد برای محافظت از خود، دام ها و محصولات شان در برابر آفات مختلف استفاده می کردند.

در همین حال، در قرن نوزدهم محققان بیشتر روی تکنیک های طبیعی شامل ترکیبات ساخته شده با ریشه های سبزیجات گرمسیری و گل داوودی تمرکز کردند. در سال 1939، دی کلرو دیفنیل-تری کلرو اتان (DDT) کشف شد که بسیار کارآمد ظاهر شد و به سرعت به عنوان حشره کش در جهان مورد استفاده قرار گرفت. با این حال بیست سال بعد، به دلیل اثرات بیولوژیکی مضر در انسان تقریباً در 86 کشور ممنوع شد.

طبقه بندی سموم حشره کش:
سموم حشره کش را می توان از هر نظر به چند طریق طبقه بندی کرد. آنها بر اساس اینکه آیا در اثر بلع (سم معده)، استنشاق (بخور) یا نفوذ به پوشش بدن (سموم تماسی) اثر می گذارند، طبقه بندی می شوند. بیشتر حشره کش های سنتتیک توسط هر سه این مسیرها به بدن حشرات نفوذ می کنند، بنابراین از نظر شیمی پایه بهتر از یکدیگر متمایز می شوند.

علاوه بر حشره کش های مصنوعی، برخی از ترکیبات آلی که به طور طبیعی در گیاهان یافت می شوند مانند برخی ترکیبات غیر آلی حشره کش های مفیدی هستند. برخی از این ترکیبات در برنامه های کشاورزی ارگانیک مجاز است. بیشتر این سموم روی گیاهان و سایر سطوحی که حشرات می نشینند یا تغذیه می کنند اسپری می شوند.

نوع دیگر این سموم، حشره کش های سیستمیک و تماسی هستند. سموم سیستمیک در کل گیاه توزیع شده و وقتی حشرات از گیاه تغذیه می کنند، حشره کش را می خورند. حشره کش های تماسی هنگام تماس مستقیم برای حشرات سمی هستند.

اینها می توانند حشره کش های غیرآلی باشند که شامل ترکیبات فلزی شامل گوگرد، آرسنات ها، ترکیبات مس و فلورین هستند که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. حشره کش های تماسی همچنین می توانند حشره کش های آلی باشند یا به صورت مصنوعی تولید شوند که بیشترین تعداد سموم دفع آفاتی که امروزه استفاده می شود را تشکیل می دهند. سموم تماسی معمولاً هیچ فعالیت باقیمانده ای ندارند.

انواع سم حشره کش:
سموم گوارشی:
سموم گوارشی فقط در صورت بلعیدن از طریق دهان سمی هستند و بیشتر برای آن دسته از حشرات مفید هستند که دارای قسمت های دهان گزنده یا جونده هستند، مانند سوسک و ملخ. سموم گوارشی اصلی حاوی ترکیباتی مانند آرسنات سرب و آرسنات کلسیم و ترکیبات فلوئور از جمله فلوراید سدیم و کریولیت هستند.

آنها به صورت اسپری یا گرد و غبار روی برگ ها و ساقه های گیاهانی که توسط حشرات هدف قرار می گیرند، مورد استفاده قرار می گیرند. سموم گوارشی در حال حاضر به تدریج با حشره کش های سنتتیک جایگزین شده اند که خطر کمتری برای انسان و سایر پستانداران دارند.

سموم تماسی:
حشره کش های تماسی به پوست آفت نفوذ می کنند و معمولا برای بندپایانی مانند شته ها که سطح گیاه را سوراخ کرده و شیره آن را می مکند، استفاده می شود. سموم تماسی را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: ترکیبات طبیعی و ترکیبات آلی مصنوعی. حشره کش های تماسی طبیعی شامل انواع نیکوتینی هستند که از توتون تولید شده است یا روتنون که از ریشه های گونه های دریس و گیاهان مرتبط گرفته می شوند.

اگرچه این ترکیبات در اصل از عصاره های گیاهی گرفته شده اند اما عوامل موثره سمی برخی از آنها (به عنوان مثال پیرترین ها) به صورت سنتتیک تهیه شده اند. حشره کش های طبیعی معمولاً روی گیاهان عمر کوتاهی دارند و نمی توانند از گیاهان در برابر حمله طولانی مدت محافظت کنند. به جز پیرتروم که تا حد زیادی توسط حشره کش های آلی مصنوعی جدید جایگزین شده اند.

سموم تدخینی:
سموم حشره کش تدخینی ترکیباتی سمی هستند که از طریق اسپیکرال های تنفسی وارد سیستم تنفسی حشره می شوند. آنها معمولا شامل مواد شیمیایی مانند سیانید هیدروژن، نفتالین، نیکوتین و متیل بروماید هستند و عمدتا برای از بین بردن آفات محصولات ذخیره شده یا انباری استفاده می شوند.

سموم قابل تجزیه زیستی:
نوع قابل تجزیه بیولوژیکی انواعی از سموم هستند که می تواند توسط میکروب ها و سایر موجودات زنده به ترکیبات بی ضرر تجزیه شود.

سموم غیر قابل تجزیه زیستی:
این سموم اشکال شیمیایی هستند که از یک یا چند منبع تولید می شوند و ممکن است ماهها یا سالها طول بکشد تا تجزیه شوند.

دسته بندی حشره کش ها از نظر شیمیایی:
ارگانوفسفره:
اکثر ارگانوفسفات ها حشره کش هستند، آنها با ایجاد اختلال در آنزیمی که یک انتقال دهنده عصبی را تنظیم می کند، بر سیستم عصبی تأثیر می گذارند.

کاربامات ها:
مشابه آفت کش های ارگانوفسفر، سموم دفع آفات کاربامات نیز با ایجاد اختلال در آنزیمی که انتقال دهنده های عصبی را تنظیم می کند، بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد. با این حال، اثرات آنزیمی معمولاً برگشت پذیر هستند.

ارگانو کلرها:
این سموم قدمت طولانی تری دارند اما اکنون بسیاری از کشورها به دلیل اثرات بهداشتی و زیست محیطی و ماندگاری آنها (به عنوان مثال DDT، کلردان و توکسافن) از بازار خارج کرده اند.

پیرتروئیدها:
این سموم نسخه سنتتیک پیرترین هستند که یک سم دفع آفات طبیعی است که در گل داوودی (گل) یافت می شود. آنها به گونه ای توسعه یافته اند که پایداری خود را در محیط به حداکثر برسانند.

سموم بیولوژیکی:
سموم بیولوژیکی انواع خاصی از سموم دفع آفات هستند که از مواد طبیعی مانند حیوانات، گیاهان، باکتری ها و برخی مواد معدنی به دست می آیند.

مزایای استفاده از سموم حشره کش:
مزیت عمده این سموم این است که می توانند کشاورزان را از شر آفات مختلف نجات دهند و با محافظت از محصولات در برابر حشرات و آفات دیگر تولید محصولات کشاورزی را افزایش دهند. حشره کش ها به کنترل آفات و ناقلین بیماریهای گیاهی، کنترل ناقلین بیماریهای انسان / دام و ارگانیسم های مزاحم و کنتل ارگانیسم هایی که به فعالیت ها و ساختارهای دیگر انسان آسیب برسانند، کمک می کند.

مضرات مصرف سموم حشره کش:
مواد شیمیایی سمی موجود در این مواد به گونه ای طراحی شده اند که به عمد در محیط آزاد می شوند. اگرچه هر سم دفع آفاتی برای از بین بردن آفت خاصی تهیه شده است، اما درصد بسیار زیادی از سموم دفع آفات به مقصدی غیر از هدف خود می رسند. در عوض، آنها وارد هوا، آب و رسوبات می شوند و حتی در آخر در غذای ما قرار می گیرند.

سموم دفع آفات با خطرات سلامتی انسان ارتباط دارد از تأثیرات کوتاه مدت مانند سردرد و حالت تهوع گرفته تا اثرات مزمن مانند سرطان، آسیب باروری.

استفاده از این ترکیبات باعث کاهش تنوع زیستی عمومی در خاک می شود. اگر هیچ ماده شیمیایی در خاک وجود نداشته باشد، کیفیت خاک بالاتر خواهد بود و این امر باعث می شود که آب بیشتری در خود ابقاء کند که برای رشد گیاهان ضروری است.

نکات مهم در رابطه با حشره کش ها:
کاربرد مدیریت تلفیقی آفات می تواند میزان حشره کش مورد نیاز برای کنترل بسیاری از حشرات را به طور قابل توجهی کاهش دهد. استفاده از بیش از یک حشره کش در یک مکان می تواند اثربخشی آن را کم یا زیاد کند. همچنین ممکن است خطر بیشتری برای سلامتی و یا محیط زیست داشته باشد.

حشره کش های وسیع الطیف در برابر همه حشرات، حتی حشرات خوب نیز موثر هستند. در عوض حشره کش های دیگر حشرات خاصی را هدف قرار می دهند. استفاده از ترکیبات هدف دار خطر از بین رفتن حشرات مفید یا غیر هدف را به حداقل می رساند.

برخی از این مواد بلافاصله برای از بین بردن حشرات کار می کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است برای اثر بخشی به زمان نیاز داشته باشند. تنظیم کننده های رشد حشرات مانند پیرپیروکسیفن و متوپرن حشرات را نمی کشند بلکه آنها مانع پوست اندازی حشرات شده و تخمگذاری حشرات در معرض را تحت تأثیر قرار می دهند.

از طعمه های حشره کش می توان به جای سمپاشی در مناطق وسیع، به ویژه برای حشرات اجتماعی مانند مورچه ها استفاده کرد. این ترکیبات می توانند خطر قرار گرفتن در معرض را کاهش دهد، اما به یاد داشته باشید که طعمه ها را جایی قرار دهید که کودکان و حیوانات خانگی به آنها دسترسی نداشته باشند.