روش آلیاژسازی مکانیکی و روش انجماد سریع دو فرایندی هستند که شباهت های زیادی به یکدیگر دارند. روش انجماد سریع که در ابتدا به عنوان یک پروژه دانشگاهی در سال 1960 مطرح شد و بعد با بکاربردن آن به منظور تولید ورق های فرومغناطیسی آمورفی که در ورقه های هسته های ترانسفور ماتور استفاده داشت کاربرد صنعتی پیدا کرد.
محدودیت های اندازه و شکل این روش باعث ابداع روش ویژه ریخته گری به نام MELT SPINNING شد. در مقابل روش آلیاژ سازی مکانیکی که در اوایل سال 1966 به منظور تولید سوپر آلیاژ های پایه نیکل و آهن با توزیع فاز سرامیکی در آن به منظور کاربرد در صنایع هوافضا توسعه یافت.روش آلیاژسازی مکانیکی روشی برای فرآوری آلیاژهای پودری است که امکان تهیه مواد همگن از مخلوط پودری عناصر سازنده را فراهم می کند.
در این فرایند، انرژی به صورت مکانیکی از طریق ضربه به پودرهای در تماس با یکدیگر وارد می شود. برخوردهای نامنظم منجر به تغییرشکل پلاستیک ذرات و اتصال آنها توسط جوش سرد به یکدیگر می شود. این مکانیزم منجر به ایجاد ساختار لایه ای از عناصر اولیه می شود.با ادامهٔ فرایند، تغییر شکل پلاستیک بیش از حد منجر به شکست ذرات می شود که با تکرار جوش سرد و شکست، ساختار لایه ای به یک ساختار همگن تبدیل می شود.
معمولا آلودگی ناشی از مواد اولیه به صورت عنصر جانشینی و یا بین نشینی است، این در حالی است که آلودگی وارد شده از آسیاب اساسا عنصر بین نشینی و آلودگی حاصل از اتمسفر آسیاب کاری عمدتا به صورت عنصر جانشینی است. این در حالی است که کربنی که از سایش اجزای فولادی وارد شده به صورت ناخالصی بین نشینی است. در نهایت ناخالصی های وارد شده از عوامل کنترل کننده فرآیند نیز منجر به آلودگی از نوع بین نشینی می شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
