اثر خوردگی در میلگردهای فولادی

اثر خوردگی در میلگردهای فولادی

از طرف دیگر، بررسی خوردگی در میله های فولادی تقویت شده کاهش قابل توجهی را در شکل پذیری نشان داد. به این صورت که نمونه های خورده شده، 12.6 درصد رفتار شکننده تری در مقایسه با نمونه های شاهد نشان دادند.علاوه بر این، این میله های خورده شده کشیدگی کمتری را نیز از خود نشان دادند.

پس از یک نقطه خاص (وقتی که بیش از 40 درصد مواد خورده شدند)، این میله ها نوعی خوردگی ترجیحی را نشان می دهند. این کاهش ضخامت میلگرد به طور قابل توجهی ظرفیت حمل بار آن را کاهش می دهد. در حالی که رخداد شکست ترد به دلیل انتشار سریعتر ترک ها در چنین ماده ای، وضعیت را بسیار خطرناک تر می کند.

استحکام کششی، شکل پذیری و تردی

میان خوردگی و کاهش شکل پذیری و افزایش شکنندگی (تردی) ماده، همبستگی شدیدی وجود دارد. این همبستگی به نوبه خود می تواند حالت شکست را از داکتیل به حالت خطرناک ترد تغییر دهد. سطح مقطع کاهش یافته و تمرکز تنش ناشی از خوردگی، می تواند تا حد زیادی بر ظرفیت حمل بار سازه های خاص و ساختار کلی ماده تأثیرگذار باشد.

انواع مختلف خوردگی می تواند به طور قابل توجهی اثرات متفاوتی بر روی یک عضو سازه بگذارد. متأسفانه ما فقط می توانیم این اثرات را مورد به مورد بررسی کنیم.به این معنی که دستیابی به یک درک کلی از مشکلات موجود، به طور قابل توجهی کند پیش خواهد رفت.

خطرات مهمی در نتیجه خوردگی های حتی به ظاهر معمولی وجود دارد. بنابراین باید هنگام طراحی، ساخت و نگهداری سازه های مستعد خوردگی، دقت زیادی به پارامترهای موثر و کنترل آن ها شود.