حمام های آبکاری الکتریکی
در فرایند آبکاری با جریان برق، الکترولیت بستری برای حرکت یون ها است. چنین حمامی با در نظر گرفتن جنس ماده ای که قرار است آبکاری شود و همچنین خواصی که از آبکاری انتظار داریم، انتخاب می شود.اجزای اصلی در حمام های آبکاری الکتریکی عموما اسیدها، بازها، نمک های فلزی و نمک های مذاب هستند.
میزان نمک های فلزی در حمام آبکاری باید در حدی باشد تا غلظت کافی از یون های فلزی در محلول تامین شود. علاوه بر میزان نمک ها، انتخاب نوع نمک نیز امر بسیار مهمی است. در انتخاب نمک فلز مورد نظر باید دقت داشت که آنیون تشکیل دهنده نمک در آند دشارژ نشود.از دیگر اجزای مهم در حمام های آبکاری سیانیدها و اسیدهایی مانند سولفوریک اسید و هیدروکلریدریک اسید هستند.
انتخاب این که حمام آبکاری اسیدی باشد یا بازی کاملا وابسته به نوع نمکی است که استفاده می شود. به عنوان مثال برخی از نمک های فلزی در محلول های قلیائی به صورت هیدروکسید رسوب می کنند. برای جلوگیری از این مشکل باید از محلول های اسیدی استفاده کرد. یا در شرایطی که یون ها به صورت کمپلکس در محلول وجود داشته باشند، ممکن است در محلول های اسیدی ناپایدار باشند و بنابراین باید از حمام قلیایی استفاده کرد.
پارامترهای تأثیرگذار در آبکاری الکتریکی اجسام
مهم ترین پارامترهای تأثیرگذار در فرآیند آبکاری الکتریکی عبارت اند از:
سرعت انجام آبکاری تا حد بسیار زیادی وابسته به مقدار جریانی است که اعمال می شود. هر چقدر جریان اعمالی کمتر باشد، یون های فلزی با سرعت کمتری بر روی روس سطح جسم رسوب می کنند. ساختار دانه بندی نهایی پوشش نیز تا حد زیادی وابسته به سرعت رسوب یون ها است.
معمولا پوشش هایی که با اعمال جریان های بالاتر به دست می آیند، ساختاری ریزدانه تر دارند. مجموعه پارامترهایی که گفته شد، ضخامت و کیفیت سطحی پوشش نهایی را در آبکاری الکتریکی تعیین می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
