تکنولوژی آبدهی و خود تمپرینگ(QST) به صورت یک عملیات درون خطی در واحدهای نورد به کار گرفته می شود.
که در دهه های 70 و 80 میلادی در نتیجه تقاضای مهندسین عمران برای میلگردهای فولادی آجدار مورد استفاده به عنوان آرماتور بتون ابداع شد.
با استفاده از این روش میلگردهای ساختمانی به استحکام تسلیم حداقل 500 نیوتن بر مترمربع می رسند. توسعه موفقیت آمیز روش QST در تولید میلگرد های ساختمانی مزایای زیر را برای مهندسین عمران به همراه آورد:
همچنین این تکنولوژی به نوبه خود این امکان را برای مهندسین عمران فراهم آورد تا طراحی های خود را با هزینه های کمتر به اجرا درآورند.
میلگردهای آجدار با نقطه تسلیم حداقل حدود 500 نیوتن بر متر مربع محدودیت بیشتری برای آرماتورهایی که پیش تنیده نشده باشند دارند.
با افزایش در میزان غلظت کربن و منگنز، این امکان در فولاد به وجود می آید تا میزان نقطه تسلیم آن افزایش یابد.
اما چنین افزایشی در میزان کربن می تواند موجب پیدایش عیوبی از قبیل کاهش قابلیت جوش پذیری شود که همین امر باعث می شود تا میلگرد برای استفاده به عنوان آرماتور مناسب نباشد.
بتون آرماتور یکی از پرمصرف ترین سیستم های سازه ای در جهان است و در سال های اخیر در کشورهای مختلف شاهد بودیم که این سازه ها در سکوهای محسوس(phenomenal) که روی آنها پروژه های زیربنایی اجرا می شود، مورد استفاده قرار گرفته اند.
ایمنی و قابلیت اطمینان این سازه ها مهم ترین مشخصه های آنها بوده و این جنبه از کاربرد میلگردهای آجدار مطمئن یکی از پیش نیازهای حیاتی است که در هر تکنولوژی که مورد استفاده قرار می گیرد باید نیازهای خاص آن را برآورده کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
