چنانچه خاک در سطح زمین یا در عمق کم مقاومت کافی نداشته باشد لازم است نیروهای وارده را با استفاده از شالوده عمیق به لایه های مقاوم پایین تر منتقل کرد.
آن دسته از شالوده هایی را که نسبت ارتفاع آن ها به کوچک ترین بعد افقی شان بیش از 6 باشد و ژرفای آن از 3 متر بیشتر باشد گویند.
پی های عمیق عموما به واسطه یک سازه میانجی با نام سر شمعی بارهای سازه را می گیرند و منتقل می کنند.
پی های عمیق بایستی با فاصله حدودا 7.5 تا 15 متر در هر دو جهت اصلی ساختمان گمانه زنی شود.
به ازای هر طبقه از ارتفاع ساختمان باید عمق گمانه 3 متر را در نظر گرفت.
خاک به غیر از رس و لای: عمق گمانه 6 تا 9 متر پایین تر از پی
خاک رسی یا نرم: 3 متر از پایین تر از لایه رس
شالوده عمیق سازه:
در پروژه های ساختمانی اجرای فونداسیون ها تقریبا یکسان و مشابه می باشد.
ابتدا باید نقشه فونداسیون را بر روی زمین پیاده کرد که برای پیاده کردن دقیق آن بایستی جزئیات لازم در نقشه مشخص شده باشد.
معمولا محورهای یک امتداد با اعداد 1، 2، 3 و … شماره گذاری می شوند و محورهای امتداد دیگر با حروف A، B، C و … مشخص می گردند.
همچنین فونداسیون هایی که وضعیت مشابهی از نظر ابعاد و مقدار بار وارده دارند را با علامت یکسان نشان داده و یا اصطلاحا آن ها را تیپ بندی می کنند مانند F1، F2 و …
مراحل اجرای شالوده (فونداسیون):
پی کنی و گودبرداری:
برداشتن خاک اضافی تا رسیدن به سطح مطلوب را پی کنی و گودبرداری گویند. پی کنی و گودبرداری در ساختمان با اهداف زیر انجام می شود.
1 - رسیدن به خاک سخت و مقاوم، چون بار ساختمان به فونداسیون و نهایتا به زمین منتقل می شود در نتیجه زمین زیر فونداسیون باید مقاوم باشد و نشست نکند.
2 - برای محافظت فونداسیون و جلوگیری از اثرات جوی مانند یخ زدگی و باران و …
3 - رسیدن به تراز لازم با توجه به نقشه های اجرایی پروژه
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
