طبقه بندی مواد معدنی

طبقه بندی مواد معدنی:
مواد معدنی طبقه یک:

• سنگ آهک، سنگ گچ، شن و ماسه معمولی، خاک رس معمولی، صدف دریایی، پوکه معدنی، نمک آبی و سنگی، مارن، سنگ لاشه ساختمانی و نظایر آنها. (مواد معدنی درجه یک عبارتند از موادمعدنی مصالح ساختمانی و نمکها)

مواد معدنی طبقه دو:

1.  آهن، طلا، کرم، قلع، جیوه، سرب، روی، مس، تیتان، آنتیموان، مولیبدن، کبالت، تنگستن، کادمیوم و سایر فلزات.
2.  نیتراتها، فسفاتها، براتها، نمکهای قلیایی، سولفاتها، کربناتها، کلرورها (به استثنای مواد یاد شده در طبقه یک) و نظایر آنها.
3.  میکا، گرافیت، تالک، کائولن، نسوزها، فلدسپاتها، سنگ و ماسه سیلیسی، پرلیت، دیاتومیت، زئولیت، بوکسیت، خاک سرخ، خاک زرد، خاکهای صنعتی و نظایر آنها.
4. سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی مانند الماس، زمرد، یاقوت، یشم، فیروزه، انواع عقیق و امثال آنها.
5. انواع سنگهای تزئینی و نما.
6. انواع زغالسنگ ها و شیلهای غیر نفتی.
7. مواد معدنی قابل استحصال از آب ها و نیز گازهای معدنی به استثنای گازهای هیدروکربوری. (مواد معدنی طبقه دو عبارتند از مواد معدنی فلزی و غیر فلزی)

مواد معدنی طبقه سه:

• کلیه هیدروکربورها به استثنای زغالسنگ.مانند نفت خام، گاز طبیعی، قیر پلمه سنگهای نفتی و سنگ آسفالت طبیعی و ماسه های آغشته به نفت و امثال آنها. (قیر، پلمه سنگهای نفتی و سنگ آسفالت طبیعی در صورتی که مورد عمل وزارت نفت، شرکتها و واحدهای تابعه و وابسته به آن وزارت نباشد، جزو معادن طبقه دو محسوب می شوند.

مواد معدنی طبقه چهار

• کلیه مواد پرتوزا اعم از اولیه و ثانویه.

تبصره:
طبقه آن دسته از مواد معدنی مرتبط با محدوده طبقات یک و دو که در طبقه بندی فوق مشخص نشده یا مورد تردید باشد و نیز طبقه موادی شامل چند ماده از یک طبقه و موادی از طبقه دیگر، بر حسب نوع، اهمیت و ارزش این مواد توسط وزارت صنایع و معادن تعیین می شود.

بر اساس ماده چهار قانون معادن امور مربوط به مواد معدنی طبقات یک و دو به استثنای شن و ماسه معمولی و خاک رس معمولی در چارچوب قانون معادن در حیطه وظایف وزارت صنایع و معادن می باشد.

تبصره:
تشخیص معمولی بودن شن و ماسه و خاک رس با وزارت صنایع و معادن است.