فولاد ضد زنگ و سیستم پوشش کف پایدار

در بخش ساختمان های تجاری، امکان استفاده از ظرفیت گرمایی کف برای تنظیم دما وجود دارد به این صورت که از هوای سرد طول شب برای خنک کردن کف و خارج کردن هوای گرم طول روز استفاده می شود.

این امر در کف سازی های کامپوزیتی قابل دستیابی است به این صورت که با استفاده از لایه آخر کف سازی و انتقال حرارت به سطح فلزی این کار صورت می گیرد.

به طور مشابه این کار برای لایه های آب سرد نیز ایجاد شده است که به ساختمان ابتدایی لوله های دایره ای متصل می شود و به این صورت گردش آب و اتفای حریق را فراهم می کند.

برای سرمایش همرفتی و تشعشعی باید لایه رویی کف در تماس با محیط باشد.

برای ساختارهای کامپوزیتی کف، این بدان معناست که لایه فولادی در تماس با محیط باشد که به خاطر درخواست های کم در معماری سازه کمتر از این شیوه استفاده می شود.

به هر حال، فولاد ضدزنگ در سیستم سینوسی کف ساختمان اتاق بازرگانی لوکسامبورگ این موضوع را که سیستم کفپوش فولادی ضد زنگ می تواند جذاب باشد تایید می کند.

مقدار انتقال حرارت به لایه ها یا از لایه ها را می توان با ماکسیمم کردن سطح تماس با محیط به وسیله افزایش اشکالی که حالت صفحات افقی را ندارد بیشتر کرد.

پروفیل های ذوزنقه ای که برای خیلی از بخش های کف سازی در کف های کامپوزیتی و ساختمان هایی با چارچوب فولادی استفاده می شود می تواند مساحت سطح را تا 25% الی 50% بسته به نوع پروفایلی که استفاده می شود افزایش دهد.

انتقال حرارت تشعشعی که 50% از انتقال حرارت را انجام می دهد، با اطمینان از اینکه تمام مصالح مورد استفاده دارای تشعشع حداکثری هستند به ماکسیمم مقدار خود می رسد.

میزان کم ضریب تشعشع فولاد ضد زنگ از معایب آن به حساب می آید که مقدار تأثیر آن بر انتقال حرارت باید اندازه گیری شود.

به همان میزان که بازده فیزیکی ساختمان در استفاده از پروفیل های کف مختلف نیاز به کاوش دارد برای درک بهتر ارتباط بین فولاد ضد زنگ و لایه های بتنی زیر آن نیاز به تحقیق و مطالعه است.