استاندارد ضخامت ورق گالوانیزه

هر کشوری دارای استانداردهای تولیدی خاص برای ساخت انواع محصولات فولادی می باشد که بر اساس آن جداول، ترکیبات شیمیایی، مواد اولیه، روش تولید، مشخصات، ابعاد و سایز را می توان ارزیابی و پیش بینی نمود.

قیمت روز ورق گالوانیزه نیز بر اساس استانداردهای تولیدی و فاکتورهای مذکور محاسبه می گردد.

مطابق استاندارد ورق گالوانیزه و جداول آن، سطوح ورق های گالوانیزه نیز به شیوه غوطه وری پوشش داده شده و پرداخت می شوند.

در ادامه نوشتار استانداردها را به شیوه تخصصی تری باز و تفسیر نموده و به تشریح کامل آن ها خواهیم پرداخت.

ضخامت ورق های فولادی موجود در بازار:
همواره باید دقت داشت که لایه محافظ ورق های گالوانیزه به دو صورت زیر پرداخت می شود.

• برخی ورق ها دارای لایه محافظی از جنس روی هستند که اصطلاحا ورق گالوانیزه Z نام دارند.
• برخی دیگر از ورق ها دارای لایه ای از جنس روی-آهن هستند که اصطلاحا ZF نام دارد.

ضخامت ورق و پوشش با نوع آلیاژ نیز رابطه مستقیم دارد. اغلب ضخامت ورق ها از 0.30 میلی متر الی 3 میلی متر متغیر است.

نوع نوشتار هر استاندارد بیانگر برخی مشخصات فنی محصول تولیدی می باشد به عنوان مثال در خصوص استاندارد ضخامت ورق گالوانیزه این گونه می توان اذعان داشت که:

• اولین حرف لاتین در نام استاندارد ورق گالوانیزه بیانگر پرداخت محصول است.
• دومین حرف در استاندارد ورق نشان دهنده کیفیت و ظاهر ورق می باشد.

به عنوان مثال مشخصه NA در ورق های Z نشان دهنده محصولی نرمال که مستقیما از خط تولید خارج شده و دارای سطحی با کیفیت معمول می باشد.

در خصوص پرداخت های انجام شده بر پوشش ورق گالوانیزه، کیفیت ظاهری و سطح ورق چندین مشخصه وجود دارد که در ادامه به تشریح آن ها می پردازیم.

• MA: مخفف عبارت minimized apangle به معنای گل ریز که مستقیما از خط تولیدی خارج گشته و فرایند مازادی روی آن صورت نگرفته است.
• MB: گل های روی این سطوح نیز ریز می باشد اما سطح ورق نسبت به موارد قبلی کمی بهبود یافته است.
• MC: ورقی به صورت گل ریز با کیفیتی بسیار مناسب که امکان رنگ آمیزی های خاص روی آن وجود دارد. ( قیمت ورق گالوانیزه رنگی نسبت به ورق گالوانیزه معمول کمی بالاتر است.)

در این بخش ورق های زیر را داریم:

• RA: محصولی که دارای پوششی از جنس آهن-روی بوده و بدون فرایندهای مازاد، مستقیما از خط تولیدی خارج گشته است. سطح ظاهری این دسته از ورق ها به صورت مات و خاکستری رنگ می باشد.
• RB: این نوع ورق با پوشش ZF و کیفیتی مطلوب تر از مورد های قبلی همراه است.
• RC: دارای پوشش آهن-روی و کیفیتی بسیار مطلوب که قابلیت رنگ آمیزی نیز دارد.

دو فاکتور مذکور یعنی کیفیت پوشش ورق گالوانیزه و سطح آن در خصوص ورق های گالوانیزه ZF نیز صدق می کند.

شایان ذکر است که دسته بندی های RC و دسته MC از ورق های گالوانیزه حالتی کروماته نشده دارند.

بر همین اساس در صورت تمایل به کروماته شد ورق باید با راهنمایی فولادساز اقدامات مربوطه صورت گیرد.

از طرفی وزن واحد سطح ورق گالوانیزه نیز بر اساس ابعاد محصول، پوشش و ضخامت آن تخمین زده می شود.

برای سهولت محاسبه می توان از جدول وزن ورق کمک گرفت.

مشخصات فنی ورق گالوانیزه:
ورق های گالوانیزه نیز همچون سایر جامدها دارای نقطه ذوب خاص خود هستند.

این دسته از محصولات در دمای بین 419 الی 450 درجه سانتیگراد به حالت مذاب می رسند حال آنکه نقطه ذوب فولاد چیزی مابین 1420 الی 1520 درجه سانتیگراد می باشد.

سم شناسی و مضرات ورق گالوانیزه:
به طور معمول عملیات مکانیکی متعددی همچون جوش، سوراخکاری، برش و… بر روی سطوح ورق ها صورت می پذیرد.

انجام این فعالیت ها روی ورق هایی با سطوح خشک موجب متصاعد شدن غبار و گازهایی می شود که ممکن است خطر آفرین باشند.

در صورتی که حین این قبیل فرایندها دمای محصول فولادی از حد استاندارد خود بالاتر رود گاز فلزات حاوی اکسید روی، آهن و منگز منتشر می گردد از طرفی احتمال خدشه دار شدن پوشش روی نیز وجود دارد.

این قبیل گازها از طریق مجاری تنفسی بر دستگاه تنفس وگوارش تأثیر گذاشته و در صورت غلیط بودن احتمال دارد موجب وارد شدن آسیب های جدی به شش و ریه گردد.

در خصوص قرار گرفتن مداوم در برابر این گازهای سمی ممکن است سیستم عصبی شخص نیز دچار اختلال شود.

توصیه می گردد از برخورد مداوم با پوشش ورق یا استنشاق این گونه گازها خودداری گردد.

بر همین اساس حین جوشکاری یا سوراخ کاری ورق گالوانیزه باید از وسایل ایمنی و بهداشتی مخصوص استفاده نمود و به دمای ورق نیز توجه داشت.