آبکاری PVD چیست؟
مقاوم ترین نوع آبکاری، آبکاری(Physical Vapor Deposition) PVD یا رسوب گذاری فیزیکی از بخار فلز است. در این نوع آبکاری، لایه هایی بسیار خالص پس از تصعید یا تبخیر تیتانیوم در شرایط خلأ بر روی سطح مورد نظر تشکیل می گردد. اصول این نوع آبکاری که روش های مختلفی دارد، عموماً بر پایه اثرات فیزیکی ست. البته واکنش های شیمیایی که ممکن است در شرایط خاص پیش بیاید نیز در فناوری انباشت لایه های خاص رنگ مورد استفاده قرار می گیرند.
به زبان ساده، طی آبکاری PVD در محیط خلا، یون های فلز تیتانیوم بر روی سطح شیرآلات قرار می گیرند و لایه نازک اما بسیار سخت و مقاومی را پدید می آورند. در واقع در حین این فرایند، تیتانیوم از حالت جامد یا مایع به بخار تبدیل می شود. سپس این بخار به سرعت با بار مثبت یونیزه می شود و بر روی سطح شیرآلات که دارای بار منفی است، رسوب می کند. سختی تیتانیوم تقریباً 3 برابر فولاد است و همین باعث مقاومت بالای آبکاری PVD می شود.
آبکاری الکترولاک (الکتروفورتیک) چیست؟
رسوب دهی الکتروفورتیک توسط یک محقق روسی به نام Ruess پس از مشاهده اثر میدان الکترونیکی موجود در آب بر روی ذرات خاک رس، در سال 1808 شناخته شد. اما نقطه آغازین استفاده عملی از این روش در سال 1933 می باشد. EPD سرامیک ها نیز اولین بار توسط Hamakar مورد توجه و در دهه ی 1980 برای سرامیک های پیشرفته مورد استفاده قرار گرفت.
Electrophoretic deposition) EPD) یا الکترولاک فرآیندی دو مرحله ای، سریع و با قیمت نسبتاً مناسب است. در مرحله اول این فرآیند، ذرات پودری باردار معلق در محیط مایع (سوسپانسیون) در اثر برقراری میدان الکتریکی از سمت یک الکترود به سمت الکترود دیگر (به طور مثال شیرآلات) با بار مخالف هدایت می شوند. در مرحله دوم این ذراتِ جمع شده، پوششی منسجم بر روی آن تشکیل می دهند.
این پوشش شکل جسمی که بر روی آن نشسته است را می گیرد. به همین دلیل می توان با تغییر اندک جای الکترودها و طراحی آنها از این فرآیند بر روی سطوح متفاوت صاف، استوانه ای و هر نوع شکل دیگری انجام گیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
