روش اتصال با چسب معمولاً برای لوله های غیر فلزی و پلاستیکی و پلیمری و PVC استفاده می شود. برای انجام این کار یک سری چسب های مخصوص وجود دارد که هر کدام باید در شرایط دمایی خاصی نگه داری و اعمال شوند.برای انجام این اتصال لازم است تا مقطع لوله کاملاً صیقلی شده و زوائد آن حذف گردد و در ادامه بخش خارجی لوله نر و بخش داخلی لوله مادگی کاملاً با دستمال تمیز شود تا هیچگونه رطوبت و روغن روی سطح اتصال نباشد.
در صورتی که سطوح اتصال تمیز نباشند، ممکن است چسب به خوبی عمل نکند و اتصال جدا شود.در ادامه بخش داخلی لوله ماده و خارجی قسمت نر با لایه ای از چسب پوشانده می شود و ضمن داخل شدن به اندازه نود درجه چرخانده میشود و بعد از گذشت حدود 10 الی 15 دقیقه چسب کاملاً خشک شده و لوله در جای خود محکم می شود.
از محدودیت های این روش این است که برای لوله های فلزی معمولاً قابل استفاده نیست و همچنین در صورتی که مواد و سیال عبوری از لوله خورنده و اسیدی باشد ممکن است چسب را از بین برده و اتصال گسیخته شود.از این اتصالات معمولاً برای کاربردهای کوچک خانگی مانند آب و فاضلاب ساختمانی استفاده می شود و در صنعت و به خصوص صنایع نفت و گاز کاربرد چندانی ندارند.
اتصال حرارتی
اتصال حرارتی معمولاً برای لوله های پلاستیکی، پلی اتیلن، پلیمری و PVC استفاده می شود. از آنجایی که پلاستیک ها و پلی اتیلن ها موادی گرمانرم هستند و در اثر افزایش حرارت نرم شده، برای اتصال حرارتی مناسب هستند.
برای انجام اتصال حرارتی لازم است تا لوله ها به صورت نر و مادگی در هم داخل شوند و سپس توسط دستگاه پرس حرارتی که همزمان علاوه بر افزایش دمای لوله ها آنها را تحت فشار قرار می دهد به هم چسبیده شده و یک اتصال دائمی ایجاد می گردد.
در روش جوشکاری الکتروفیوژن جریان الکتریسیته به دو الکترود رسانا وارد می شود و حرارت ایجاد شده توسط این دو الکترود به محل اتصال اعمال شده و سبب نرم شدن لوله ها و سپس متصل شدن آنها می گردد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
