معرفی فیتینگ های لوله های مسی

اتصال لوله مسی به لوله مسی، یا فیتینگ مسی، به صورت لحیمی مویینگی یا فیتینگ فشاری انجام می گیرد.

اتصال لحیمی مویینگی پس از قرار گرفتن لوله در داخل فیتینگی با دهانه بزرگ تر یا قرار گرفتن لوله داخل لوله ای که طرف اتصال به وسیله قالبی بزرگ تر شده باشد، انجام می گیرد.

اتصال فیتینگ فشاری ممکن است به یکی از روش های لاله ای، فشاری حلقه ای و مهره ماسوره ای انجام گیرد.

فیتینگ های لوله های مسی:
اتصال لحیمی مویینگی برای پیوند فیتینگ به لوله و اتصال فشاری برای پیوند فیتینگ به دستگاه یا شیر به کار می رود.

فیتینگ های مسی یا آلیاژ مس که در لوله کشی های مسی به کار می روند بر حسب نوع اتصال تقسیم بندی می شوند.

مقررات ملی لوله مسی:
لوله های مسی باید از نوع کلاف (نرم) یا از نوع شاخه ای (سخت) بوده برای اتصال لحیمی مویینگی یا اتصال فیتینگ فشاری مطابق یکی از استانداردهای زیر مناسب باشد:

• DIN 1786.
• BS 2871 PART1.
• ANSI B 88.
• ISO 274.

در لوله کشی توزیع آب آشامیدنی از لوله های مسی تا قطر خارجی حداکثر 54 میلی متر (قطر نامی 2 اینچ) می توان استفاده کرد.

استفاده از لوله های مسی در اندازه های بزرگ تر مجاز نیست.

در صورتی که اتصال از نوع فیتینگ فشاری باشد، لوله مسی باید از نوع کلاف (نرم) انتخاب شود.

فیتینگ:
فیتینگ های مورد استفاده در لوله کشی مسی باید از نوع مسی یا آلیاژ مس بوده و برای اتصال لحیمی مویینگی یا اتصال فیتینگ فشاری مطابق یکی از استانداردهای زیر مناسب باشد:

• DIN 2856 تا 2872.
• BS 864.
• ISO 2016.

اتصال در لوله کشی مسی:
در اتصال لحیمی مویینگی سطوح اتصال دو قطعه را باید کاملا تمیز کرد و مفتول لحیم کاری را باید تا دمای ذوب گرم نمود به طوری که فاصله مویینه بین دو قطعه در تمام سطوح اتصال پر کند.

در اتصال لحیمی مویینگی، در شرایط عادی، مفتول لحیم کاری باید از نوع نرم باشد. دمای ذوب لحیم کاری نرم باید کمتر از 427 درجه سانتی گراد باشد.

مفتول لحیم کاری باید از آلیاژ قلع-نقره یا قلع-آنتیموان باشد.

استفاده از مفتول سرب دار در لوله کشی توزیع آب آشامیدنی مجاز نیست.