افزودنی های شاتکریت

در شاتکریت هایی که در معرض سیکل های یخ زدن و آب شدن قرار دارند می توان از مواد افزودنی حباب ساز استفاده کرد. از آنجا که مقدار قابل توجهی از این مواد در مرحله پاشش از دست می رود، لازم است با افزایش موادی افزودنی به مانند حباب سازها کمبود آن جبران شود. ماده حباب ساز همچنین باعث کارآیی (اسلامپ) بیشتر مخلوط بتن و کاهش مصالح برگشتی می شود.

به علاوه استفاده از مواد افزود نی زودگیر در بتن پاشی ها، به خصوص در شرایطی که گیرش سریع یا افزایش سریع مقاومت مدنظر باشد، می تواند به کار رود. شایان ذکر است استفاده از کلرید کلسیم به عنوان ماده افزودنی زودگیر در شاتکریت مجاز نیست. افزودنی های کندگیر کننده معمولاً در شاتکریت به کار نمی روند، استفاده از پوزولان ها نیز می تواند علاوه بر افزایش مقاومت و کارآیی بتن، قابلیت پمپ مخلوط را هم افزایش دهد و باعث کاهش میزان مصالح برگشتی شود.

کار آیی و روانی بتن پاشیده باید به اندازه ای باشد که به سهولت و با تراکم کافی روی سطوح قائم و افقی چسبیده، به خوبی میلگردها و سطوح را در برگیرد و مصالح بازگشتی آن به حداقل برسد. کارآیی شاتکریت معمولاً مابین 40 تا 85 میلیمتر است.

آزمایشات شاتکریت

به دلیل ماهیت اجرایی شاتکریت و تفاوت های طرح اختلاط آن با بتن معمولی و همچنین تأثیر قابل توجه اپراتور بتن پاش در کیفیت نهایی آن، باید آزمایش هایی با دقت کافی قبل، حین و بعد از اجرا انجام گردد.آزمایش های قبل از اجرا به منظور ارزیابی اپراتورهای بتن پاش و اصلاح طرح اختلاط به لحاظ کارآیی و کاهش پرت مصالح انجام می شوند.

جعبه های آزمایشی از جنس چوب یا فلز در ابعاد 100×600×600 میلیمتر ساخته می شوند. این جعبه ها باید در مقابل لرزش و تغییر شکل ناشی از عملیات بتن پاشی مقاوم باشند. ضخامت مقطع چوبی یا فلزی قالب نباید به ترتیب کمتر از 20 یا 5 میلیمتر انتخاب شود. به ازای هر مخلوط نمونه، هر وضعیت بتن پاشی (افقی یا سربالا) و هر اپراتور بتن پاش، باید حداقل یک جعبه آزمایشی در نظر گرفته شود.

در حین عملیات بتن پاشی برای اخذ نمونه، جعبه نباید در سطح شیب دار قرار داده شود و شرایط آن باید مطابق با شرایط اجرایی کار باشد. بعد از پاشش و قبل از گیرش بتن نباید ضربه ای به قالب وارد شود.لازم است عمل آوری بتن پاشیده برای اخذ نمونه به انجام برسد. آزمایشهای حین اجرا به منظور تعیین مقاومت بتن و کیفیت اجرا انجام می شوند. آزمایش های بعد از اجرا به منظور تعیین نقاط ضعف اجرای بتن پاشیدنی صورت می گیرد.

برای یافتن محل هایی که بتن پاشیده به سطح پانل نچسبیده است و یا برای تعیین حفرات موجود، اپراتور با چکش ضرباتی به بتن وارد می آورد. در صورتی که صدای بم و خفه به گوش رسد به معنای پوکی و وجود حفره و فاصله بین لایه های شاتکریت است. وزن چکش متناسب با ضخامت بتن پاشیده متغیر بوده و معمولا بین 0/5 تا 2 کیلوگرم است. محل های پوک و حفره دار باید تخریب شده و نسبت به بتن پاشی مجدد آن، اقدام شود.