مصالح مصرفی در اندود کاری

در فضاهای داخلی ساختمان، اندود کاری به دور از عوامل جوی و رطوبت است. بنابراین در این فضاها، معمولاً از ملات گچ و خاک برای اندود آستر و از اندود گچ خالص برای اندود رویه استفاده می شود. برای سطوح خارجی ساختمان و همچنین فضاهای مرطوب داخل ساختمان مانند حمام و استخر از ملات ماسه سیمان برای اندود آستر استفاده می شود. در این فضاها برای قشر رویه از ملات های موزائیکی، پودر سنگ- خاک سنگ- سیمان و … استفاده می شود.

افت مصالح

به مانند اغلب کارهای ساختمانی، در اندود کاری نیز حجم مصالح مصرفی بیشتر از حجم مصالح محاسباتی است. این تفاوت مقداری، ناشی از دو عامل عمده است. با توجه به ماهیت کارهای اندود، ریزش ملات در زمان اجرای اندود به پای کار اولین عامل افت به حساب می آید. به علت ناهمواری سطوح زیرین اندودها، تفاوت ضخامت اجرایی با ضخامت محاسباتی نیز عامل دوم افت مصالح است.

افت حاصل از ریختن و از بین رفتن ملات

این افت برای اندود کاری سیمانی روی سطوح قائم و سقف به استثنای اندود تگرگی حدود5 درصد است. برای اندود تگرگی این افت 30 تا 50 درصد در نظر گرفته می شود. علت انتخاب 5 درصد افت برای اندودهای قائم این است که مصالح ریخته شده، جمع آوری شده و با ضافه نمودن اندکی سیمان دوباره استفاده می شود.

بنابراین مقدار 5 درصد افت به منظور در نظر گرفتن بهای سیمانی است که برای آماده سازی مجدد ملات ریخته شده استفاده می شود. برای اندود کاری افقی دور ریز ملات بسیار اندک و قابل صرفنظر کردن است. ولی در محاسبات عمران سافت، برای در نظر گرفتن عوامل پیش بینی نشده درصد کمی نیز برای دور ریز این اندودها در نظر گرفته شده است.

افت حاصل از تغییر ضخامت

برای اندود کاری این افت به دلیل صاف نبودن زیر کار و نوسان پستی و بلندی های آن است. بنابراین معمولاً حفظ اندازه خواسته شده ممکن نیست و احتمال نازکتر یا ضخیم تر شدن اندودها همواره وجود دارد. برای این منظور اضافه ضخامتی به اندازه یک تا دو میلیمتر (یک تا دو لیتر بسته به نوع کار) در نظر گرفته می شود.

ضخامت اندود کاری

در اندود کاری های نما برای سهولت در اجرای کار و همچنین ایجاد درز انبساط یا دلایل دیگر، از شیشه استفاده می شود. ملاتی که برای نصب شیشه به کار می رود، عموماً با مصالح اندود تفاوت دارد.مصالحی که در کروم بندی یا شمشه گیری استفاده می شود، معمولاً از جنس خود اندود کاری است.