عمده ترین و مهم ترین نوع حمله بیولوژیکی به بتن حمله باکتری های گوگرد در فاضلاب ها است. معمولاً در فاضلاب های خانگی این باکتری ها اثر بدی بر روی بتن ندارند. در شراط خاص مثلاً زمانی که غلظت فاضلاب زیاد، سرعت جریان کم و درجه حرارت بالاباشد در اکسیداسیون ترکیبات معدنی و آلی گوگرد توسط باکتری های هوازی تبدیل به اسیدسولفوریک می شود که سطح بتن را به خصوص در حدفاصل خط آب و دیواره شدیداً می خورد.
در فاضلاب هایی که تصور می شود، مقدارنمک های سولفات بالا باشد (حدود 150 قسمت در میلیون)باید تمام پیش بینی های ضروری برای جلوگیری ازحمله سولفات ها به عمل آید. در چنین مواردی بهتر است برای ساختن لوله های بتنی دارای سیمان تیپ سه، آلومینات کلسیم کمتر (حدود 8 درصد) استفاده نمود.ضمناً برای به حداقل رساندن میزان نفوذ مایعات، لوله بتنی فاضلاب باید دارای نفوذپذیری پایین باشد، یعنی بتن لوله ها باید دارای سیمان زیاد، نسبت آب به سیمان کم، متراکم و یکنواخت باشد.
اساساً برای جلوگیری از خورده شدن لوله ها باید بطریقی از تشکیل اسید سولفوریک در داخل لوله ها ممانعت کرد. برای این کار روش های خاص متصاعد شده، بکاربردن مواد شیمیایی برای جلوگیری از تبدیل ترکیبات (H2S) مانند تسریع جریان، تهویه جهت خارج کردن گاز سولفیدهیدروژن گوگردی به سولفید هیدروژن یا استفاده از مواد سمی برای کاهش فعالیت باکتری های بی هوازی، استفاده می شود.
به طورکلی رستنی ها مانند گل سنگ، خزه، جلبک یا ریشه گیاهان و درختان با نفوذ در ترک ها و نقاط ضعیف و ایجاد فشار در آنها موجب آسیب دیدگی مکانیکی در سازه های بتنی می شوند.جلبک ها کمتر از باکتری ها مضرند و در مواردی سطح بتن را خشک می کنند. جلبک های دریایی برای بتن ضرر ندارند و گاهی هم از نفوذاکسیژن به داخل بتن و در نتیجه خورده شدن آرماتورها جلوگیری می کنند ولی هنگام خاک شدن در روی بتن چون مقداری از آب غلیظ شده دریا را در خود حفظ می کنند. مضرند. مواردی از جمله قارچ ها به بتن گزارش شده ولی این امر بسیار نادر است.
مهم ترین شرایط تسریع خوردگی
حضور رطوبت
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
