تأثیر رفتار کارفرمایان بر ریسک پروژه ساختمانی

تأثیر رفتار کارفرمایان بر ریسک

کارهایی که از طریق کارفرمایان به پیمانکاران داده می شود تحت دو عنوان زیر هستند.

طرح های عمرانی

طرح هایی هستند که بودجه آنها به طور مستقیم از طرف دولت تأمین می‌شود و دولت سرمایه گذار اصلی آنهاست. بنابراین با تغییر وضعیت دولت این طرح ها نیز ممکن است حتی تا حد توقف کامل یا شتاب بسیار پیش برود.

طرح های غیر عمرانی

طرح هایی سرمایه گذاری هستند که توسط سازمان ها و نهادهای دیگر انجام می شود و بازگشت آنها از طریق سود کار صورت گرفته است. در این طرح ها بیشتر بانک ها سرمایه گذار هستند. طرح هایی که وابسته به بودجه دولت هستند کاملاً بستگی به وضعیت مالی دولت دارند. مثلاً در بعضی موارد دولت با استقراض طرح های عمرانی زیادی را شروع می نماید که عملاً بهر ه دهی آن در حد سرمایه گذاری شان نیست که این موضوع باعث تورم بیشتر می شود.

هر چه تورم بالاتر رود دولت قادر به انجام طرح های عمرانی کمتری است و اگر طرح های بیشتری را آغاز کنند با مشکل پرداخت مواجه خواهد شد. به طور کلی پیمانکا رهای با درجات بالا و امکانات مناسب می توانند کارفرمای خود را انتخاب کنند. با اندکی تأمل می توان کارفرمایان با توان مالی بالاتر را از سایرین تشخیص داد. همچنین با پیگیری کارهای قبلی که پیمانکاران دیگر با این کارفرمایان داشته اند می توان نحوه پرداخت های آنها را بررسی نمود.

آنچه که می تواند پیمانکار را با ریسک مواجه کند پرداخت های مالی و زمان پروژه است. بعضی کارفرمایان به علت عدم آشنایی کافی با حجم کار ممکن است خاتمه قرارداد را در زمان مشخص ذکر کنند اگر پیمانکار تشخیص دهد که مشاور تا آن زمان قادر به ارائه نقشه ها نیست باید محدودیت زمانی برای کارفرما بگذارد و او را وادار به پرداخت جریمه نماید. بعضی از کارفرمایان نیز به علت عدم امکانات مالی ممکن است زمان را طولانی تر نمایند که در این صورت نیز پیمانکار باید حق اضافه نمودن جریمه را با توجه به تورم برای خود در نظر بگیرد.