ویژگی ها و مشخصات اتصالات خمشی گیردار از پیش تایید شده

هنگامی که مقادیر مقاومت های موجود بر اساس ضوابط آیین نام های مشخص می شود، لازم است برای در نظر گرفتن اثرات ناشی از عوامل مختلف نظیر کیفیت مصالح و ساخت، تجهیزات کارگاهی و رفتار مورد انتظار اتصالات پیش تایید شده و در جهت محافظه کارانه و تامین قابلیت اعتماد لازم در این اتصالات از ضرایب کاهش مقاومت استفاده شود. بنابراین برای حالات حدی شکلپذیر از ضریب مقاومت φd=1 و برای حالات حدی غیرشکلپذیر از ضریب مقاومت φn=0/9 در محاسبه ظرفیت و مقاومت اعضای مختلف اتصالات تیر به ستون استفاده شده است.

ناحیه حفاظت شده

مطابق تعریف و ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ناحیه حفاظت شده در یک عضو از سازه ناحیه ای شکلپذیر از عضو است که انتظار می رود در آن مفصل پلاستیک تشکیل شود. به دلیل اهمیت این ناحیه و رفتار حساس آن در حرکات رفت و برگشتی سازه، این ناحیه باید عاری از هر گونه عملیاتی که موجب دگرگونی عملکرد عضو در این ناحیه می شود، باشد. ناحیه حفاظت شده در دو انتهای تیر، فاصله بین بر ستون تا نصف عمق تیر از محل تشکیل مفصل پلاستیک به سمت داخل دهانه در نظر گرفته می شود. این ناحیه بجز در مواردی که مشخص شده است باید کلیه الزامات لرزه ای مربوط به اتصالات و مقاطع را تامین نماید.

در اتصالات گیردار خمشی تیر به ستون از پیش تایید شده، ناحیه حفاظت شده برای هر نوع از این اتصالات به طور جداگانه قابل تعریف است. نظر به اهمیت ناحیه ی حفاظت شده ی اعضا در تامین شکلپذیری مورد نیاز، الزامات عمومی که باید در اجزای ناحیه حفاظت شده در نظر گرفته شود به شرح ذیل است.

• بکار بردن وصله مستقیم یا غیرمستقیم جوشی یا پیچی نیمرخ ها یا ورق های تشکیل دهنده ی عضو در ناحیه حفاظت شده ممنوع است.
• هر گونه ناپیوستگی ناشی از عملیات ساخت و نصب مانند جوش های موضعی، وسایل کمکی برای نصب، ناصافی های ناشی از برش های حرارتی در ناحیه حفاظت شده ممنوع بوده و در صورت وجود باید به نحو مناسبی برطرف شده و تعمیر شود.
• خال جوش کردن ورق های ذوزنقه ای تیرهای مختلط و نیز جوش برشگیرهای از نوع گل میخ در تیرهای مختلط در ناحیه حفاظت شده، در صورت تامین ضوابط ( اتصالات از پیش تایید شده) مجاز است.

ورق های پرکننده انگشتی

این ورق ها به منظور همراستا نمودن (هم محور نمودن) و سهولت در اجرای اجزای سازه ای اتصالات بکار برده می شوند. ضوابط مربوط به کاربرد این ورق ها در اتصالات جوشی و پیچی در مبحث 10 ملی ساختمان ارائه شده است. در صورت کاربرد مناسب ورق های پرکننده انگشتی تأثیر سازه ای بر روی پیش تنیدگی و آزادشدگی پیچ ها و عملکرد اتصالات ندارند.

در صورت کاربرد کامل این ورق های پرکننده، تکیه گاهی به اندازه 75٪ قطر پیچ در مقایسه با سطح کاهش یافته ی دارای پیچ در وسط آن و در امتداد طولی سوراخ لوبیایی تامین می شود. به عبارت دیگر نقش ورق های پرکننده انگشتی در هر دو طرف عضو و احاطه آنها توسط مصالح اجزای اتصالات به عنوان رابط بین سوراخ های انگشتانه هستند.کاربرد این ورق ها در هر دو نوع از اتصالات گیردار از پیش تایید شده فلنجی (BSEEP & BUEEP) و اتصال گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری (BFP) مجاز است.