برای تهیه آسفالت گوگردی بهتر است ابتدا قیر و گوگرد با هم ترکیب شده سپس به مصالح افزوده شوند.در این قسمت به بررسی تهیه چند طرح مختلف از آسفالت گوگردی می پردازیم که شامل موارد زیر است.
درصد گوگرد مناسب
جایگزین شدن قیر توسط گوگرد بر مبنای حجمی است. مقدار گوگرد اگر کمتر از 25 درصد وزنی باشد خواص بافت مورد نظر نامناسب بوده زیرا ذرات گوگردی موجود در مخلوط کافی نخواهد بود و چنانچه مقدار آن بالای 60 درصد وزنی باشد، مقدار اضافی گوگرد به دانه های پخش شده چسبیده و باعث نامطلوب شدن مخلوط می‌شود علاوه برآن فاز پراکنده گوگرد در قیر به قیر در گوگرد تبدیل شود. بنابراین نسبت مناسب برای رسیدن به بافت مطلوب شامل 35 تا 50 قسمت گوگرد در 50 تا 65 قسمت قیر است.
امولسیون های آسفالت گوگردی
جهت بهبود و پوشش بهتر قیر به مصالح سنگی، صرفه جویی در انرژی، تنوع بیشتر و کاربرد در شرایط آب و هوایی متفاوت از امولسیون های آسفالتی گوگردی استفاده می کنند. امولسیون های آسفالت گوگردی شامل فازهای مختلفی هستند که درصد و مقدار اجزاء تشکیل دهنده هر فاز از ترکیبی به ترکیب دیگر متفاوت است. تفاوت ترکیب های مختلف فقط در مقدار و درصد فازها است و پروسه تولید در تمام آن ها مشابه است.ترکیب مورد نظر امولسیون آسفالت گوگردی شامل فازهای زیر است:
فاز قیری
این فاز شامل 40 تا 70 درصد قیر روسازی، 10 تا 50 درصد گوگرد و 5 تا 30 درصد هیدروکربن نفتی مایع به عنوان عامل نرم کننده است.
فاز آبی
این فاز شامل مقدار جزئی آب و ماده امولسیون ساز با غلظت 0/2 تا 4 درصد وزنی بر اساس کل ترکیب است.این ترکیب ها باید طوری باشد تا از تغییر شکل یافتن و شیاردار شدن آسفالت توسط و اتومبیل به خصوص در هوای گرم جلوگیری کند برای رسیدن به ترکیب با خصوصیات اجرایی مناسب درصد گوگرد باید بین 20 تا 30 درصد گوگرد باشد.
خطرات گوگرد جامد
خطرات گاز گوگردی
مسائل خوردگی
آتشگیری
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
