امروزه فرم های آزاد توجه اکثریت طراحان را به خود جلب نموده است، به طوری که کاربرد فرم های آزاد در طراحی سازه ها افزایش یافته است. امروزه برای طراحان، محدودیتی وجود ندارد که فقط از فرم های هندسی متداول در طراحی های خود استفاده کنند. فرم شناسی، آزادی گسترده ای به طراحان برای درک نسل جدیدی از فرم ها می دهد. این نسل جدید فرم ها، امروزه فرم های آزاد نامیده می شوند. فرم های آزاد به سطوح با انحنای مضاعف اطلاق می شوند که مستقل از گروه فرم های محدود شده از نظر هندسی و یا فرم های محدود شده از نظر مکانیکی هستند.
امروزه استفاده از فرم های آزاد در سازه ها، مورد توجه جدی محققین قرار گرفته است. سطوح فرم آزاد به ترکیبی از سطوح با انحنای مضاعف گفته میش وند که لزوماً ترکیبی از فرم های هندسی متداول (فرم هایی نظیر فرم های مکعبی، کروی، بیضوی) نیستند و مستقل از گروه فرم های محدود شده از نظر هندسی و یا فرم های محدود شده از نظر مکانیکی هستند.
به عبارت دیگر، فرم هایی که در طبقه بندی فرم های محدوده شده از نظر هندسی یا فرم های محدود شده از نظر مکانیکی قرار نگیرند، در رده فرم های آزاد خواهند بود. فرم های محدود شده از نظر هندسی می توانند به وسیله فرم های هندسی ساده محدود شوند. قوس ها و گنبدها می توانند در این طبقه وارد شوند. اما در مورد فرم های محدود شده از نظر مکانیکی، یک ارتباط نزدیک بین فرم و نیرو وجود دارد. برای سازه های با فرم محدود شده از نظر مکانیکی، یک گام فرم یابی در مراحل طراحی لازم است تا هندسه ای را به وجود آورد که در آن شرط تعادلات مورد نظر ارضا شده باشد.
مزایای فرم های آزاد
امروزه هر گونه فرمی را می توان تصور و ارائه نمود. اما هر نوع فرم تصور شده را نمی توان یک فرم آزاد سازه ای به شمار آورد. در مهندسی، فرم های سازه ای کاملاً آزاد نبوده و لازم است برخی اصول و معیارهای سازه ای در طراحیشان رعایت شوند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
