محاسبه مقاومت در برابر اتصال برشی جزئی چگونه انجام می شود؟
مقاومت گشتاوری طراحی بر واحد عرض برای اتصال برشی جزئی از رابطه زیر محاسبه می شود:
MRd=Ncz+Mpr
مقاومت بتن برای اتصال برشی جزئی (Nc) از رابطه زیر به دست می آید:
Nc=τu,RdbLx<=Nc,f
در فرمول بالا:
نکته: در صورت عبور Nc از Nc,f، مقاومت برشی کامل خواهد بود.
مقدار ضریب اطمینان جزئی برای مقاومت برشی سقف کامپوزیت معمولا 1.25 در نظر گرفته می شود. محاسبه بازوی گشتاور (z) از طریق رابطه زیر صورت می گیرد:
عکس العمل تکیه گاهی، مقاومت برشی طولی را افزایش می دهد. به این ترتیب، احتمال افزایش مقاومت بتن به دلیل افزایش اتصال برشی جزئی وجود دارد.
از این رو، مقاومت برشی طراحی (τu,Rd) بعد از حذف اثر عکس العمل تکیه گاهی محاسبه می شود. مقدار افزایش یافته مقاومت برشی برابر است با:
Nc=τu,RdbLx+uREd<=Nc,f
در فرمول بالا:
روش تجربی m و k چیست؟
یکی از روش های نیمه تجربی مورد استفاده برای تعیین اتصال برشی جزئی در سقف های کامپوزیت، روش m و k است.
استفاده از این روش طبق استاندارد اتحادیه اروپا مانعی ندارد. m و k، به ترتیب بیانگر ثابت تجربی اتصال مکانیکی و مولفه های اصطکاکی برای مقاومت برشی سطح اتصال بتن و عرشه فولادی هستند. هر دو این ثابت ها توسط آزمایش و اعمال بار چرخه ای تا گسیختن پیوند شیمیایی سطح اتصال بتن و فولاد تعیین می شوند. مزیت اصلی روش m و k، امکان استفاده آن برای هر دو رفتار شکننده و شکل پذیر است.
رابطه زیر، نحوه محاسبه مقاومت برشی طراحی در این روش را نمایش می دهد:
نکته: در صورت استفاده از روش m و k، حداکثر نیروی برشی عمودی طراحی نباید از V1,Rd بیشتر باشد.
مهار انتهایی چیست؟
برای ورق هایی که دارای اتصال مکانیکی و اصطکاکی با بتن هستند، اتصال برشی را می توان توسط جوشکاری برشگیر بر روی ورق یا تغییرشکل انتهای ورق فولادی تقویت کرد. در این شرایط، مقاومت طراحی با استفاده از روش اتصال برشی جزئی قالب محاسبه است.
به این ترتیب، مقاومت طراحی برشگیر از رابطه زیر به دست آورد:
Ppb,Rd=kφdd0tfyp,d
و
kφ=1+a/dd0<=6.0
در فرمول بالا:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
