بررسى انواع مختلف جرم میراگر متوازن

برای کاهش پاسخ ساختمان در برابر باد تعبیه شده و با جرمی حدود 400 تن، در عمل کاهشی تا حدود 40 ٪ را در پاسخ سیستم سازه ای موجب شده است. این جرم میراگر متوازن در هر دو جهت عمل می کند و بسته به اینکه تحریک خروجی در کدام جهت باشد، در آن جهت حرکت کرده و باعث کاهش پاسخ می‌شود.

در این حالت جرم، بر روی غلطک هایی که حرکت نسبت به کف را در یک جهت ممکن می سازند، قرار می گیرد. فنرها که مى توانند از نوع مارپیچ یا فنرهای بادی باشند و کمک فنرها بین جرم و دیواره های تکیه گاهی که نیروی حاصل ازحرکت میراگر را به سازه منتقل می کنند، نهاده می شوند و سپس این سیستم بر روی سازه (ترجیحاً یکی از تیرهای کف که جهت تحمل وزن و حرکات میراگر طرح شده باشد) نصب می شود.

اولین TMD ها از مکانیسم های بسیار پیچیده ای به عنوان نشیمنگاه و عناصر میراگر بهره می بردند که منجر به جرم، حجم و هزینه زیاد سیستم می شد، به نحوی که طرح سازه برای تحمل وزن میراگر و همچنین یافتن فضای مناسب برای نصب آن خود به مشکلی بزرگ تبدیل شده بود.

برای حل این مشکل، طرح های جدیدی پیشنهاد شدند. میراگر پیشنهادى از نشیمنگاه های پلاستیکی الاستومری چند لایه که به صورت فنرهای برشی کار می کنند و نیز ترکیبات پلاستیکیی چسبنده BRC به عنوان میراگر ویسکوالاستیک، بهره می برد.در این حالت میراگر فضای کمی احتیاج داشته و به کنترل خاصی نیاز ندارد، در چند جهت کار می کند و به راحتی نصب و اصلاح می‌شود.

هنگامى که سیستم TMD بر روی سازه مستقر شد، کارایی و حیطه عملیات لازم برای حصول کاهش پاسخ مورد نظر معین می شود. جهت تامین مقدار میرایی بالاتر و هماهنگی خوب، جابه جایی نسبی زیادی لازم است. که جابه جایی نسبی را می توان با در نظر گرفتن میرایی بیشتر، کاهش داد.

به طور کلی، جابه جایی نسبی زیادی برای جرم TMD باید در نظر گرفته شده و وسایل امنیتی مانند ترمزهای مکانیکی یا سیستم های نگهدارنده دیگری به منظور محدود کردن حرکت بیش از حد جرم باید نصب شود. ابزارهای قفل کننده مانند پین های معمولی یا اتوماتیک باید به کار رود تا در مواقعی که جابه جایی سازه یا میراگر از حد معینی تجاوز کرد، جرم را در جای خود قفل کند.