علل ترک ها در گچ کاری

گچ کاربردهای بسیار زیادی در صنایع مختلف دارد و یکی از مهم ترین موارد استفاده از گچ در صنعت ساختمان می باشد. حدود 75% مصرف گچ در ساختمان مربوط به روکشی دیوارها، تهیه ملات های گوناگون و گچبری می باشد. علاوه بر این ملات گچ و خاک نیز ترکیب بسیار مناسبی برای پوشش های ساختمان می باشد.

گاهی در ساختمان ملاحظه می کنید که سطوحی گچ کاری شده پس از خشک شدن و سخت شدن ترک می خورد و شکل بسیار بدی به محل آن می دهد این ترک خوردگی می تواند به دلایل زیر باشد.اگر در موقع ساختن ملات گچ مقدار گچی را که در آب می ریزید از حد معینی کمتر باشد ( درصد وزن آب نسبت به گچ زیاد باشد) به طوری که گچ نتواند پس از انبساط حجم آب مصرف شده در ملات را پر کند در نتیجه گچ پس از خشک شدن تقلیل حجم داده و می ترکد.

اگر کلفتی ملاتی ( ضخامت ملات گچ و خاک یا گچ) که روی دیوار می کشید از 8-7 سانتیمتر بیشتر باشد و آن را در یک نوبت بکشید، لایه های روئی گچ در اثر مجاورت با هوا به فوریت خشک می شوند در حالی که هنوز لایه های درونی مرطوب هستند و اگر این لایه ها هم بخواهند خشک شوند یعنی آب آنها تبخیر شود ناچاراً باید در سطح گچ کاری ترک هایی ایجاد شود تا امکان خروج بخار آب لایه های زیرین حاصل شود.

اگر در فصل سرما و درجات زیر صفر اقدام به گچ کاری بنمائید و آب ملات گچ قبل از انبساط و سخت شدن گچ یخ بزند فعل و انفعالات شیمیائی برای سخت شدن در ملات متوقف می شود. پس از آنکه یخ ذوب شد گچ فاسد شده و دیگر به انبساط خود ادامه نمی دهد در نتیجه در سطح گچ کاری شده ترک خوردگی مشاهده می‌شود.

بعضی از ترک ها درگچ کاری بعلل فوق نبوده و در اثر نشست های ساختمان به وجود می آید، این نوع ترک ها معمولاً با زاویه 45 درجه نسبت به افق ظاهر می شود.در صورتی گچ روی بتن CLC یا کفی اجرا شود ( به علت جمع شدگی این نوع بلوک ها در طول زمان)در صورتی که ملات گچ قبل از رسیدن به گیرش اولیه روی دیوار کشیده شود گچ ترک می خورد زیرا قبل از واکنش گچ با آب، دیوار آب ملات را جذب کرده و باعث ایجاد جمع شدگی در ملات می‌شود.