استفاده از بتن به همراه فولاد در سازه ها می تواند نقش مؤثری در بهبود رفتار سازه یعنی افزایش مقاومت و شکل پذیری، ایفا نماید. در بسیاری از موارد در سازه های فولادی که ضوابط شکل پذیری قابل ملاحظه را ارضا نمی کنند، استفاده از بتن و به کار بردن قشر بتنی فوقانی در آنها همراه با آرماتور بندی مناسب، در ارتقاء رفتار لرزه ای با جلوگیری از کمانش های جزئی و کلی، تأمین دیافراگم مؤثر، بهبود جریان انتقال تنش ها، جایگزینی به عنوان ورق پیوستگی، کاهش اعوجاج ناحیه پانلی، بهبود قابل ملاحظه رفتار و عملکرد اتصال، تأمین یکپارچگی و انسجام سیستم برای مقابله با گسیختگی پیشرونده و تأمین مقاومت جانبی با شکل پذیری مطلوب، میسر خواهد بود.
تیرهای مرکب فولادی بتنی شامل یک تیر فولادی هستند که بر روی آن بلوک بتنی با استفاده از اتصالات برشی نصب می شود. در ساخت و ساز سنتی تیرهای مرکب، بلوک های بتنی بدون اتصالات خاص روی تیر فولادی قرار می گیرد و توسط آن حمایت می شود. از آنجا که در این حالت هیچ اتصالی بین بلوک بتنی و تیر فولادی قرار ندارد، تحت اثر بارهای مختلف، هرکدام به شکل مستقل واکنش عمل می کنند.
وقتی در اتصال میان بلوک بتنی و تیر فولادی از اتصالات برشی استفاده می شود، امکان لغزش میان این دو عضو از بین می رود و در کنار هم مانند یک تیر مرکب یکپارچه عمل می کنند. رفتار تیر مرکب تحت بارهای مختلف مانند رفتار تیر های Tشکل است. مفهوم اساسی در ساخت تیرهای مرکب، بر این واقعیت استوار است که قدرت تحمل فشار در بتن بیشتر از فولاد است و فولاد در تحمل کشش بهتر عمل می کند. با استفاده از ترکیب عملکرد این دو، بیشترین بهره از مزایا و قابلیت های فولاد و بتن در کنار هم به دست می آید.
مزایای تیرهای مرکب
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
