تنش های برشی ماکسیمم در دایره مور

تنش های برشی ماکسیمم در دایره مور:
نقاط S1 و S2 بر روی دایره موهر، صفحات دربرگیرنده تنش های برشی ماکسیمم مثبت و منفی را نمایش می دهند.

همان گونه در شکل زیر مشاهده می کنید، این S1 و S2 بر روی بالاترین و پایین ترین نقاط دایره قرار دارند. اختلاف زاویه بین محل قرارگیری این نقاط با نقاط P1 و P2 به اندازه 2θ=90 است.

این موضوع، اختلاف 45 درجه ای صفحات دربرگیرنده تنش های برشی ماکسیمم نسبت به صفحات اصلی را تأیید می کند.

مقدار عددی تنش های برشی ماکسیمم با شعاع دایره مور برابر است.

به علاوه، تنش های نرمال موجود بر روی صفحات دربرگیرنده تنش های برشی ماکسیمم با طول نقطه C بر روی محور افقی دستگاه مختصات، یعنی تنش نرمال میانگین (σaver) برابری می کند.

قاعده علامت گذاری تنش های برشی:
در برخی مواقع از یک قاعده علامت گذاری متفاوت برای نمایش تنش های برشی بر روی دایره مور استفاده قرار می گیرد.

در این قاعده، جهت گیری یک تنش برشی اعمال شده بر روی المان توسط تعیین جهت دوران آن مشخص می شود (شکل زیر).

در صورتی که تنش برشی τ باعث چرخش ساعتگرد المان تنش شود، به آن «تنش برشی ساعتگرد» (Clockwise Shear Stress) و اگر تنش برشی منجر به چرخش پادساعتگرد المان تنش شود، به آن «تنش برشی پادساعتگرد» (Counterclockwise Shear Stress) گفته می شود.

در هنگام رسم دایره مور، تنش های برشی ساعتگرد در بخش بالایی و تنش های برشی پادساعتگرد در بخش پایینی محورهای مختصات قرار می گیرند.

به عنوان یک نکته مهم به خاطر داشته باشید که دایره به دست آمده در این روش با دایره مورد بررسی در بخش های قبلی یکسان است؛ چراکه تنش برشی مثبت به عنوان یک تنش برشی پادساعتگرد (در بخش بالایی محورهای مختصات) و تنش برشی منفی به عنوان یک تنش برشی ساعتگرد (در بخش پایینی محورهای مختصات) در نظر گرفته می شود.

استفاده از این روش جایگزین صرفاً یک نقطه نظر متفاوت از نحوه عملکرد مؤلفه های تنش برشی بر روی محورهای مختصات دایره مور را فراهم می کند.

در این نقطه نظر متفاوت، به جای در نظر گرفتن بخش بالایی محور عمودی به عنوان محل قرارگیری تنش های برشی منفی و بخش پایینی آن به عنوان محل قرارگیری تنش های برشی مثبت، بخش بالایی محور عمودی به عنوان محل قرارگیری تنش های برشی ساعتگرد و بخش پایینی آن به عنوان محل قرارگیری تنش های برشی پادساعتگرد در نظر گرفته می شود.

این رویکرد ملموس تر از رویکرد قبلی است.