اصلاح شاخص SMR

اصلاح شاخص SMR:
«توماس و همکاران» (.Tomás et al) در سال 2007 توابع پیوسته جایگزینی را برای محاسبه ضرایب تصحیح F2، F1 و F3 ارائه کردند.

این توابع میزان تأثیر برداشت های شخصی در تعدیل شاخص SMR را کاهش دادند.

به علاوه، توابع پیشنهادی برای محاسبه ضرایب تصحیح SMR، باعث افزایش اطمینان به نحوه امتیازدهی به گروه های مجزا شدند.

رابطه زیر، تابع پیوسته پیشنهادی برای F1 را نشان می دهد که بهترین برازش را با مقادیر گسسته دارد:

در تابع بالا، A، زاویه بین ناپیوستگی و امتداد شیب در حالت های شکست صفحه ای و واژگونی یا زاویه بین تقاطع دو ناپیوستگی (جهت پلانج) و امتداد شیب در حالت شکست گوه ای است.

تابع آرک تانژانت در این حالت بر حسب زاویه بیان می شود.

در تابع بالا، B، شیب ناپیوستگی در حالت شکست صفحه ای و پلانج تقاطع ناپیوستگی ها در حالت شکست گوه ای است. توجه داشته باشید که تابع آرک تانژانت و زوایا بر حسب درجه بیان می شوند.

در تابع بالا، C به رابطه بین شیب و زاویه ناپیوستگی ها (در حالت شکست صفحه ای یا واژگونی) یا زاویه شیب و زاویه خط تقاطع (در حالت شکست گوه ای) بستگی دارد.

تابع آرک تانژانت در اینجا نیز بر حسب زاویه بیان می شود.

علاوه بر روش بالا، توماس و همکاران یک روش گرافیکی برای تعیین ضرایب تصحیح F2، F1 و F3 در رده بندی SMR را پیشنهاد دادند.

در این روش از نمایش استریوگرافیک شیب و ناپیوستگی برای تعیین ضرایب استفاده می شود.

با به کارگیری این روش گرافیکی می توان ضرایب تصحیح SMR در یک شیب ساده یا سازه هایی نظیر شیب های زیرساختی ساده، معادن روباز یا ترانشه ها را به سادگی تعیین کرد.

توماس و همکاران با استفاده از نظریه جهان های تو در تو، یک تحلیل چهاربعدی را برای طبقه بندی ژئومکانیکی SMR اجرا کردند.

این تحلیل به منظور کشف، تحلیل و به تصویر کشیدن رابطه بین پارامترهای اصلی کنترل کننده این طبقه بندی صورت گرفت.

بر اساس نتایج، در چندین موردی که رابطه هندسی بین شیب و ناپیوستگی تأثیر بسیار کمی بر روی پایداری شیب داشت، مقدار SMR تنها با تصحیح RMR به وسیله ضریب F4 قابل محاسبه بود.

علاوه بر موارد بالا، رویکردهای دیگری نیز با اقتباس از SMR برای شرایط مختلفی نظیر شیب های بلند، سازندهای فلیش یا مواد ناهمگن ارائه شده است.