قالب های تزئینی بتنی را می توان از چوب، پلاستیک، گچ، لاستیک، بتن، الیاف شیشه، فلز یا مواد دیگر ساخت. نوع ماده انتخابی قالب ها به شکل مورد نظر، تعداد موارد استفاده مجدد، هزینه ساخت قالب و سادگی برپایی وجداسازی آن بستگی دارد.
قالب های فرم چوبی
قالب های فرم چوبی به ویژه برای تزئینات روی هره ها، رخ بام ها و دیگر جزئیات طولی مناسب اند. برای چنین منظورهائی قالب را باید از چوبی ساخت که به سادگی دچار اعوجاج یا شکاف نشود. چون چوب با ترشدن دچار تورم می شود. قالب را باید طوری ساخت که این خصوصیت موجب تابیدگی قالب یا باز شدن درزها نشود. تورم ممکن است بتن تازه را نیز بشکند. به همین جهت باید از تخته های نازک و باریک استفاده کرد، زیرا این تخته ها نسبت به تخته های ضخیم پهن، کمتر دچار اعوجاج و تورم می شوند.
قالب های فرم گچی
قالب های فرم گچی که برای بتن ریزی جزئیات پیچیده بکار می روند قالب های یکبار مصرف نامیده می شوند. زیرا آنها را باید در زمان باز کردن شکست و بدین ترتیب تنها یکبار از آنها می توان استفاده کرد. اما به هر حال در مواردی که عناصری از طرح چندین بار تکرار می شوند، قالب های یکسان را می توان به صورت انبوه از روی همان نمونه یا مدل اصلی تولید کرد.
این قالب ها معمولاً توسط گچکاران تزئینی با استفاده از گچ مسلح به الیاف چتایی از روی نمونه ی چوبی، رسی یا جنس دیگر ساخته می شوند. پس از آنکه قالب فرم به اندازه کافی سخت شد، آن را از نمونه جدا کرده و بافت پوشش قالب اصلی اطراف آن پرداخت می کنند، تا بدین ترتیب رویه بتن طرح تزئینی با بتن اطراف هم خوانی داشته باشد. سپس سطح تماس قالب به کمک چند لایه اندود شلاک یا ماده درزگیر ضد آب می شود. اینکار از جذب آب بتن تازه توسط قالب و بتن و احتمالاً ایجاد رنگ پریدگی در بتن، جلوگیری می کند.
قالب های فرم فلزی
فولاد مدت هاست که از مصالح مهمی در ساخت قالب های مخصوص محسوب می شود. در ساختمان سازی عمومی از سیستم های صفحه ای تمام فولادی به شکل موفقیت آمیزی استفاده شده است. قالب های فلزی برای سطوح خمیده ی وادارها، پایه پل ها و نیم ستون ها، بسیار مناسب اند. طراحی سطوح خمیده با استفاده از ورق های فلزی مزایای زیادی دربر دارد. قالب های فلزی را بیشتر باید از آهن سیاه ساخت تا ورق های گالوانیزه، زیرا احتمال چسبیدن فلز گالوانیزه به بتن حتی در صورت روغنکاری وجود دارد.
قالب های فرم پلاستیکی
پلاستیک های انعطاف پذیر و صلب، همچنین لاستیک در قالب بندی بتن معماری مواد مهمی بشمار می روند. برای سطوحی که قالب هایی پیچیده آنها به راحتی ساخته شود و جدا سازی آنها آسان باشد می توان از مواد انعطاف پذیر همچون لاستیک، پلی اورتان دوجزئی و پی.وی.سی گرما ذوب استفاده کرد. از قالب های پلاستیکی مسلح به الیاف شیشه به همان صورت قالب های چوبی، گچی یا فلزی برای تزئینات استفاده می شود. مزیت قالب های پلاستیکی نسبت به نوع گچی این است که قابلیت استفاده ی مجدد را نیز دارند. روکش های پلاستیکی قالب بندی را می توان با میخ یا ماستیک ضد آب به پوشش قالب متصل کرد.
پلاستیک های اسفنجی دسته دیگری از قالب های پلاستیکی هستند که به صورت قالب های یکبار مصرف و چند بار مصرف تهیه می شوند. پلاستیک هایی اسفنجی به دو صورت ورق های پلی استایرین و پلی اورتان وجود دارند. ورق های پلی استایرین و پلی اورتان اسفنجی، مواد بسیار مناسبی برای ایجاد طرح های تزئینی کم عمق در بتن معماری به شمار می روند. طرح های مورد نظر معمولاً در صفحه ای از پلاستیک اسفنجی حکاکی می شوند و یا با استفاده از قطعات بریده شده مختلف یا اشکال قالب خورده بر روی صفحه صلب قالب چسبیده می شوند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
