تعیین ظرفیت باربری واقعی شمع ها (یا پی های عمیق) همواره با دشواری هایی همراه بوده است. خواص فیزیکی و مکانیکی منحصر بفرد خاک مانند ناهمگونی، ناهمسانی، وجود آب و ترکیبات مختلف خاک در طبیعت، استعداد خزش، رفتار پیچیده تنش - کرنش از یک سو و تنوع شمع ها از لحاظ جنس مصالح، شکل مقاطع، روش های اجر ا، نصب و سایر موارد دیگر موجب پیچیدگی اندرکنش المان سازه ای شمع و خاک اطراف آن می‌شوند.
لذا مدل کردن چنین شرایط پیچیده ای که متغیرهای مختلفی در آن دخالت دارند، دشوار است. از سوی دیگر، تعیین پارامترهای مدل با دقت مورد نیاز نیز کار دشواری است. این مسأله موجب کاهش دقت درتعیین ظرفیت باربری شده و در نتیجه استفاده از روش های تحلیلی را با مشکلات بیشتری مواجه ساخته است. نیاز به طراحی بهینه شمع ها پژوهشگران را بر آن داشت که روش ها و شیوه های دیگری را نیز به عنوان مکمل برای تعیین ظرفیت باربری پیشنهاد نمایند.
تعیین ظرفیت باربری و رفتار نیرو - تغییر مکان شمع (یا پی عمیق) از جمله مهم ترین موارد در طراحی و اجرای شمع به شمار می رود. روش های مختلف تعیین یا کنترل ظرفیت باربری محوری شمع ها را می توان به چهار دسته کلی تقسیم نمود.
استفاده از هر یک از دسته روش های فوق در مراحل مختلف مطالعات مقدماتی، طرح جزئیات، برنامه ریزی اجرا و کنترل کیفیت بنا به تجربه طراح، شرایط ساختگاه، وسعت پروژه، امکانات اجرائی و آئین نامه های ملی و تجارب منطقه ای تعیین می‌شود. آنچه مسلم است تصمیم نهائی برای انتخاب ظرفیت باربری شمع تنها بر اساس یک روش گرفته نمی شود و بلکه مبتنی بر ترکیبی از دسته روش های فوق تعیین می شود.
به هر حال آزمایش بارگذاری استاتیکی به عنوان یک روش قابل اعتماد می تواند در مرحله طراحی و قبل از اجرای شمع های اصلی به عنوان شمع آزمایشی، (Test Pile)، یا در حین عملیات اجرا بر روی شمع های اصلی برای اطمینان از پیش بینی طرح و همچنین کنترل کیفیت اجرا انجام پذیرد. تعداد، نوع و شرایط آزمایش در هر مرحله از پیشرفت پروژه بستگی به اندازه، اهمیت و سایر شرایط پروژه خواهد داشت که توسط مهندس مشاور ژئوتکنیک طرح تعیین می‌شود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
