تعریف معیارهای شکست مواد شکل پذیر

تعریف معیارهای شکست مواد شکل پذیر:
معیارهایی که برای پیش بینی شکست مواد شکل پذیر مورد استفاده قرار می گیرند، معمولاً با عنوان «معیارهای تسلیم» (Yield Criteria) شناخته می شوند.

در ادامه، فهرستی از معیارهای متداول برای ارزیابی تسلیم مواد شکل پذیر آورده شده است:

• معیار ترسکا یا تنش برشی ماکزیمم.
• معیار تسلیم فون میزز یا معیار چگالی انرژی کرنش اعوجاجی.
• معیار «تسلیم گورسون» (Gurson Yield Criterion) برای فلزات حساس به فشار.
• «معیار تسلیم هاسفورد» (Hosford Yield Criterion) برای فلزات.
• معیار تسلیم هیل.
• معیارهای مختلف ارائه شده بر اساس نامتغیرهای تانسور تنش کوشی

سطح تسلیم یک ماده شکل پذیر معمولاً با افزایش تغییر شکل تغییر می کند.

مدل های ارائه شده برای ارزیابی سیر تکاملی سطح تسلیم در هنگام افزایش کرنش، دما و نرخ کرنش، به همراه معیارهای شکست بالا و برای سخت شوندگی همسانگرد، سخت شوندگی سینماتیک و ویسکو پلاستیسیته مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی از این مدل ها عبارت اند از:

• «مدل جانسون-کوک» (Johnson-Cook Model).
• «مدل استاینبرگ-گِنِن» (Steinberg-Guinan Model).
• «مدل زِرلی-آرمسترانگ» (Zerilli-Armstrong Model).
• «مدل تنش آستانه مکانیکی» (Mechanical threshold stress Model).
• «مدل پرستون-تانکس- والاس» (Preston-Tonks-Wallace Model).

پیش بینی مقاومت شکست نهایی، یکی دیگر از جنبه های مهم تسلیم در مواد شکل پذیر است.

تا کنون چندین مدل مختلف برای پیش بینی مقاومت نهایی مواد شکل پذیر ارائه و توسط مهندسین استفاده شده است.

درجه موفقیت هر یک از این مدل ها با یکدیگر تفاوت دارد.

معمولاً برای فلزات، این معیارهای شکست بر اساس ترکیبی از تخلخل و کرنش نسبت به شکست یا با توجه به یک پارامتر آسیب بیان می شوند.