سازه های با اتصال خورجینی در ناحیه اتصال بسیار ضعیف و شکننده هستند. از این رو مقاوم سازی این ساختمان ها امری ضرورری است. نتایج به دست آمده بر روی مدل های انتخابی نتایج زیر را نشان می دهد.
در تمام مدل ها، قرار دادن بادبند زانویی به میزان قابل ملاحظه ای لنگر وارده به اتصال را کاهش می دهد. این کاهش لنگر در قاب های چهار و پانزده طبقه، بیشتر از قاب هشت طبقه است. اما کاهش لنگر در قاب هشت طبقه نیز آنقدر مناسب است که بتوان این روش مقاوم سازی را به تمام قاب ها تعمیم داد.
از سویی مقاوم کردن قاب های با اتصال خورجینی توسط بادبند بسیار مناسب تر از روش های قبلی مقاوم سازی با افزایش صلبیت اتصال است. زیرا از یک سو ایجاد اتصال صلب کاری بسیار مشکل بوده و از سویی دیگر، اگر هم افزایش صلبیت به درستی صورت پذیرد، در نهایت قاب خمشی مشکلات مختص خود مانند کمبود سختی در حین زلزله را خواهد داشت. که اگر چنین مشکلاتی وجود نداشت، اصولاً سیستمی بنام بادبند اختراع نمی شد.
تقویت قاب های خمشی فولادی با مهاربند
ساختمان های موجود را به دو روش می توان تقویت کرد.
در روش اضافه نمودن مهاربند به سازه موجود، با توجه به اینکه سختی سازه افزایش و پریود کاهش می یابد، نیروهای اعمالی به سازه درساختمان های کوتاه مرتبه و متوسط معمولاً کاهش نمی یابند، بنابراین تقویت در این نوع ساختمان ها از نوع مقاوم سازی است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
