در جوشکاری چدن چندین نوع الکترود برای این منظور وجود دارد. این الکترودها دارای مفتول هایی از جنس فو لاد نرم یا نیکل خالص یا مونل یا فرو نیکل، یا قلع برنز یا آلومینیوم برنز با روکش های خاص خود هستند.الکترود با مفتول فو لاد نرم دارای روکش از نوع قلیائی کم هیدروژن است.
در موقع جوشکاری چدن با این نوع الکترود، فلز جوش به علت جذب کربن از فلز مبنای چدنی سخت می شود و قابلیت ماشین کاری خود را از دست می دهد. ممکن است تحت تنش، تمایل به ترکیدن داشته باشد.
به منظور اجتناب از ترک خوردن لازم است که جوشکاری با انرژی حرارتی کمی صورت گیرد تا از رقیق شدن فلز جوش با فلز مبنا کاسته شود. در مورد الکترودهای ویژه جوشکاری چدن که با مفتول نیکلی یا آلیاژهای نیکلی ساخته می شود، فلز جوش حاصل از این نوع از الکترودها قابلیت جذب کربن را تا ورای حد حلالیت دارا هستند.
در حین انجماد، فلز جوش، کربن اضافی را به صورت گرافیت پس می زند و بدین طریق افزایش حجمی ایجاد شده باعث کاهش تنش های باقیمانده در فلز جوش و منطقه حرارت پذیرفته HAZ می شود. فلز جوش الکترود با مفتول نیکل، نرمتر از فلز جوش الکترود با مفتول فرو نیکل است، ولی فلز جوش الکترود با مفتول نیکل مستحکم تر بوده و خاصیت ازدیاد طول بیشتر دارد.
این نوع الکترود تحمل بیشتری نسبت به فسفر اضافی موجود در چدن را داراست و نسبت به گرم ترکیدن مقاوم تر است. برای ایجاد جوش اتصالی ما بین چدن با فو لاد نرم یا با فو لاد ضد زنگ یا با آلیاژهای نیکلی، الکترود با مفتول فرونیکل را باید توصیه کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
