تعریف کفش برق آبی:
ایده اصلی نیروگاه آبی استفاده از توان مایع متحرک برای چرخاندن پره توربین است. به طور معمول، یک سد بزرگ باید در وسط رودخانه ساخته شود تا نیروگاه برق تولید کند.
یک اختراع جدید از ایده برق آبی در مقیاس بسیار کوچک تری برای تأمین برق دستگاه های الکترونیکی قابل حمل به کار برده شده است.
«رابرت کومارچکا» (Robert Komarechka)، مخترع کانادایی، ایده قرار دادن ژنراتورهای کوچک برق آبی را در کف کفش ارائه داده است. وی معتقد است که این میکروتوربین ها برای تأمین انرژی تقریباً هر وسیله ای برق کافی تولید می کنند. در ماه می سال 2001، کومارچکا حق ثبت اختراع کفش برق آبی را دریافت کرد.
در نحوه راه رفتن ما یک اصل بسیار اساسی وجود دارد: پا در هر مرحله از پاشنه تا پنجه به زمین برخورد می کند.
همان طور که پای شما روی زمین قرار می گیرد، نیرو از طریق پاشنه شما به پایین وارد می شود. هنگامی که برای گام بعدی خود آماده می شوید، پای خود را به جلو می برید، بنابراین نیرو به پنجه پای شما منتقل می شود.
ظاهراً کومارچکا به این اصل اساسی پیاده روی پی برده و ایده ای را برای استحصال توان این فعالیت روزمره ایجاد کرده است.
پنج قسمت کفش برق آبی کومارچکا برای تولید برق به شرح زیر است:
هنگام راه رفتن فرد، فشرده شدن مایع موجود در کیسه ای که در پاشنه کفش قرار دارد، مایعات را از طریق مجرا و به ماژول ژنراتور برق منتقل می کند.
با ادامه راه رفتن فرد، پاشنه بلند شده و فشار رو به پایین روی کیسه زیر پنجه پای فرد وارد می شود. حرکت سیال باعث چرخش روتور و محور برای تولید برق می شود.
یک سوکت خارجی برای اتصال سیم ها به یک دستگاه قابل حمل در نظر گرفته شده است.
همچنین ممکن است یک واحد خروجی کنترل توان برای استفاده در کمربند کاربر در نظر گرفته شود.
می توان دستگاه های الکترونیکی را به این واحد خروجی کنترل توان متصل کرد که منبع برق ثابت را تأمین می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
