زمانی که سطح آسفالت های اجرا شده تغییر پذیر و خراب شد (ترک های طولی و عرضی به عرض ها و طول های مختلف)، تعیین بهترین روش بازسازی دشوار است. یک پوشش آسفالتی ساده با یک روش حفاری و پر کردن می تواند ظاهر سطح آسفالت را بهبود ببخشد. اما به ندرت می تواند مشکلات زیربنایی را اصلاح کند که در اولین گام شکست به بار می آورد.
و در طول یک دوره زمانی کوتاه، مشکلات قبلی مجدداً پدیدار می شود. راه حل های طولانی مدت برای آسفالت های خراب و تغییر پذیر شامل روکش ساختاری ضخیم یا جابه جایی کامل و جایگزینی سطح آسفالت و زیربنایی موجود است. هر دو روش می تواند بسیار پر هزینه باشد و سنگدانه های دست نخورده را اتلاف نماید. بازیافت آسفالت تغییر شکل یافته و خراب، با روش احیای عمیق (FDR) می تواند مزایایی بازسازی را بدون هزینه های اصلی و با توجه به محیط زیست ارائه نماید.
در این جریان آسفالت فعلی را با استفاده از دستگاه WR تراشیده و با سیمان و درصد رطوبت مورد نیاز اختلاط و متراکم می نمایند. پایه جدید به علت تثبیت مواد سیمانی، کارکردی یکنواخت تر، قوی تر و طولانی تر از روکش اولیه خواهند داشت. این روش مقرون به صرفه ترین روش است. چون مصالح اجرایی از بازیافت آسفالت و لایه های زیرین آن به دست می آید.
مزایای FDR بازیافت آسفالت
بررسی های ویژه در زمان استفاده از FDR
از آنجایی که مصالح آسفالت بازیافتی از سطح آسفالت مرمت سازی با مواد زیربنایی جاده ترکیب می شود، ضخامت آسفالت مورد نظر نمی تواند از عمق مرمت سازی در یک فاصله طولی زیاد بیشتر باشد. در صورتی که یک بخش طولانی از آسفالت ضخیم برای مرمت انتخاب شود این لایه آسفالت می تواند کمی نرم تر باشد. آسفالت باقیمانده در یک سطح قدیمی با مواد زیربنایی ترمیب و مرمت سازی می شود.
بررسی دیگر در زمان ارزیابی FDR وجود سنگ های درشت، با قطری بزرگ تر از 4 اینچ (100 میلیمتر) در پایه یا زیر سطح است. اگر این ماده در طول عمق مرمت سازی باشد، هزنیه مرمت ممکن است بسیار بالا باشد. زیرا پیمانکار باید ساختار پایین تر و دشوارتری را بررسی کند تا سنگ های را خارج نماید.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
