قالب بندی بتن ریزی زیر آب

طرح و محاسبه قالب برای بتن ریزی زیر آب نیز با توجه به ملاحظاتی که در مورد دیگر انواع قالب آمده است، انجام می شود. تنها تفاوت در طراحی این نوع قالب ها این است که وزن بتن در زیر آب، در اثر نیروی ارشمیدس به اندازه وزن آب جابجا شده کاهش می یابد.

در ناحیه جزر و مد، قالب ها باید برای پایین ترین تراز آب طرح و محاسبه شوند. تغییرات در برنامه های اجرایی ممکن است بتن ریزی زیر آب را که برای حالت غوطه وری برنامه ریزی شده با تغییر شرایط مواجه سازد و به این ترتیب فشار آب را از دایره عمل خارج نماید. قالب های زیر آبی را باید تا حد امکان در قطعات بزرگ و در بالای سطح آب ساخت و سپس در محل خود در زیر آب مستقر کرد.

در این قالب بندی، به کار بردن کش های درونی می تواند در کار بتن ریزی اختلال ایجاد کند. قالب ها باید بدقت به یکدیگر متصل شده و به ترتیبی در کنار مصالح و یا قسمت های ساخته شده قبلی قرار گیرند که دوغاب و ملات تحت تأثیر فشار، از درزها خارج نشود. اگر قالب در معرض عبور جریان آب قرار می گیرد، باید در نظر داشت که منافذ کوچک در قالب امکان شسته شدن ذرات بتن تازه را فراهم می سازد.با توجه به نوع بتن ریزی زیر آب و نوع بتن، قالب ها باید از ویژگی های زیر برخوردار باشند:

• قالب ها باید به ویژه در زیر آب از آب بندی خوبی برخوردار باشند تا شیره بتن ریخته شده خارج نشود. این مسئله در محیط خشک نیز حائز اهمیت است. از قالب های چوبی یا فلزی و غیره می توان استفاده نمود. از کیسه های ماسه برای قالب بندی و آب بندی قالب استفاده می شود.
• به خاطر روانی بتن، کندگیری بتن به واسطه مصرف کندگیرکننده ها و دمای کم توصیه شده است.
• مسلماً در طراحی قالب باید فشار هیدروستاتیکی را تعیین کننده تلقی نمود و سایر روابط کاربردی ندارند. فشار وارد بر قالب وقتی بیشتر می شود که سرعت بتن ریزی بالاتر رود.
• در داخل آب، قالب های بزرگ را با شناوری حمل و با سوراخ کردن ته آن ها غرق می کنند (به صورت کنترل شده با وینچ مستقر در روی بارج).
• قالب های کوچک را به طور معمولی حمل و چون کف ندارند به راحتی در آب غرق می کنند.