انواع سازه های کابلی

منحنی مضاعف

از نوع آنتی کلاسیک ( یکپارچه) است. مثل زین اسب، که انحنا در یک جهت مثبت و در جهت مخالف منفی است. در ضمن کابل های معلق در یک جهت دهانه بین تکیه گاه ها قرار گرفته اند و کابل تثبیت کننده، عمود بر آن، برای مقابله با باد به سمت پائین کشیده شده است. پل های معلق با فرم منحنی طنابی، نمونه هایی از سازه های یک انحنا هستند.

در این نوع پل ها از دو طناب بلند به عنوان جان پناه استفاده می شود. پل های طنابی شامل یک کف و دو سطح جانبی که از تعدادی طناب به هم پیچیده هستند و فرمی U شکل شبیه یک گهواره طولانی را به خود می گیرند. مشکل اصلی در یک پل با چنین انعطافی آن است که با حرکت مسافران، فرم آن در واکنش به بار متحرک وارده تغییر می کند.پل های کابلی معلقی که در آمریکا و اروپا اجرا شده اند، نمونه های بارز سازه های منحنی یک انحنا هستند.

سازه های کابلی خالص ترین رفتار سازه ای را دارند. سازه های کابلی دارای رفتار خالص کششی هستند. این سازه ها از تمام مقاومت خود بهره می برند. فرم این سازه ها خود به خود شکل گرفته و فرمی پر بازده است. جز با سازه کابلی، با هیچ سازه دیگری نمی توان از دهانه بیش از یک کیلومتر (و شاید 500 متر) عبور کرد. فرم طبیعی که کابل در برابر بارها به خود می گیرد، منحنی طنابی است. بار گسترده با فواصل افقی مساوی به کابل فرم سهمی، و بار گسترده با فواصل مساوی در طول کابل، به آن بیضی می دهد.

منحنی دارای یک انحنا

دو یا چند کابل زنجیره وار موازی که بین تکیه گاه های اصلی کشیده شده اند.

کابل مضاعف

این نوع شبیه کابل دارای یک انحنا است. با این تفاوت که کابل های تثبیت کننده در زیر کابل های معلق اصلی برای مقابله با نیروهای رو به بالای باد به آن اضافه شده است.

مزایای سازه های کابلی

• این نوع سازه ها معمولاً سبک وزن بوده و به آسانی می توان آنها را حمل، نصب و تخریب کرد.
• می توان آنها را در کارخانه در مقیاس انبوه ساخت، هزینه نصب آنها اندک است و می توان آنها را از جایی به جای دیگر انتقال داد.
• در سازه های متکی به هوا، مکانیزم اصلی محل بار، همان محیط اطراف یعنی مخلوطی از گازهای تحت فشار است.
• بارهای محیطی به وسیله تنش مستقیم و بدون خمش حمل می شوند.
• عضوهای این نوع سازه ها تحت اثر بارهای وارد تغییر شکل می دهند تا تأثیرات مقدار و الگوی بار را بهتر پذیرا باشند.