سازه های نرم
منظور از سازه های نرم در مبحث مهندسی سواحل، استفاده از فرایندها و عملیاتی نظیر تغذیه مصنوعی سواحل با استفاده از مصالح طبیعی بستر دریا و امثال آن است. انتقال و ریختن ماسه بر روی ساحل و پخش و تسطیح مناسب آن، تغذیه ساحل ( Beach Nourishment) یا احیاء ساحل نامیده می شود که رایج ترین روش نرم جهت تثبیت سواحل محسوب می شود. مهم ترین اهداف و کاربرد های تغذیه سواحل به تنهایی، شامل احداث تفریحگاه ساحلی، حفاظت در برابر طوفان با کاهش انرژی موج و احداث ساحل مصنوعی در اثر طوفان است.
سازه های سخت
سازه های سخت عموماً به منظور جلوگیری از فرسایش بیشتر ساحل و جلوگیری از حرکت و فرار ماسه در طول خط ساحل مورد استفاده قرار می گیرند. این سازه ها معمولاً در اثر فرسایش ساخته می شوند. به گونه ای که اثر ترکیب این سازه ها باعث تثبیت نسبی خط ساحل در دراز مدت می شود. این سازه ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند.
دسته اول سازه هایی هستند که با سخت نمودن و تغییر ساختا ر و حفاظت مستقیم ساحل، مانع حرکت ماسه در طول خط ساحل می شوند، مانند دیوارهای ساحلی و Revetments.دسته دوم سازه هایی که به صورت هیدرولیکی مانع از حرکت ماسه و تغییر شکل ساحل می شوند، مانند آب شکن ها، جتی ها و موج شکن های جدا از ساحل، دسته دوم عموماً باعث فرسایش مجدد در پایین دست خود می شوند.
کاربرد
به طور کلی از سازه های فراساحل برای مقاصد گوناگون می توان استفاده کرد:
عوامل متعددی در طراحی و تجزیه و تحلیل سکوهای فراساحلی باید مورد توجه قرار گیرند. برخی از مهم ترین این عوامل در مورد فشارهای وارده به سکو به شرح زیر است:
سازه های فراساحلی به منظور اطمینان از حداکثر ایمنی از نظر فرسایش های دینامیکی و مرور زمان با در نظرگرفتن اطلاعات موجود از وضعیت آب و هوائی و امواج طی 50 تا 100 سال گذشته طراحی می شوند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
