با توجه به بروز حوادث ناشی از حمل و نقل جاده ای کالا و محصولات خطرناک در سال‌های پس از جنگ‌جهانی دوم کشورهای عضو اتحادیه اروپا در سال 1956 میلادی بر آن شدند تا با تنظیم موافقتنامه ای در سطح کشورهای عضو که در آن سال ها حدود 12 کشور بودند حمل و نقل این گونه کالاها را سر و سامان بخشند. این موافقتنامه در سپتامبر 1957 تحت نام «موافقتنامه حمل و نقل جاده ای کالا و محصولات خطرناک» با علامت اختصاری ADR (مخفف فرانسوی) در ژنو منعقد شد و مسئولیت تنظیم آئین نامه آن را در همان سال به کمیسیون اقتصادی اروپا در سازمان ملل متحد واگذار کرد.
با پیگیری و تلاش کارشناسان کمیسیون مذکور سرانجام در سال 1986 میلادی مجموعه مقررات یاد شده تنظیم و به صورت رسمی در سطح کشورهای متعهد به مرحله اجرا در آمد.
از آن سال تاکنون به صورت متمادی آئین نامه یاد شده تحت بازنگری مداوم بوده و در حال حاضر 36 کشور جهان آن را پذیرفته و به موافقتنامه ADR ملحق شده اند و کشور ما نیز در تلاش جهت پیوستن به آن است و این امر در برنامه سوم توسعه اقتصادی نیز پیش بینی شده بود.
هدف این کنوانسیون یکسان سازی و هماهنگ کردن حمل و نقل کالاهای خطرناک در سطح قاره اروپاست که این امر تا حد زیادی محقق گردیده است. برخی از کشورهای اروپایی از جمله اتریش مطابق کنوانسیون مذکور از رانندگان ایرانی حامل کالاهای خطرناک تقاضای ارائه گواهینامه حمل کالاهای خطرناک می کنند که هم اکنون سازمان حمل و نقل و پایانه‌های کشور در تلاش است که بتواند اخذ گواهینامه حمل کالاهای خطرناک برای رانندگان ایرانی را فراهم کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
