معایب آسفالت متخلخل نسبت به آسفالت های متداول

هزینه های ساخت

بالا بودن هزینه های ساخت آسفالت به دلیل نیاز به مصالح با مقاومت بالا در مقابل سایش و شکستگی و مواد چسباننده اصلاح شده است. علاوه بر این موارد عامل دیگری که موجب افزایش هزینه های ساختمانی آسفالت متخلخل می شود نیاز به یک لایه آب بندی شده در زیر لایه آسفالت متخلخل است. در نهایت آسفالت متخلخل قابل انعطافتر از بیشتر مخلوط های آسفالتی است. مدول سختی آن 75٪ مدول مخلوط بتن آسفالتی است.

عمر

موضوع دیگری که موجب افزایش هزینه می شود عمر کوتاه آسفالت متخلخل نسبت به آسفالت سنتی است. آسفالت متخلخل هر 9 سال یکبار باید بازسازی شود حالی که بتن آسفالتی ممکن است عمری حدود 12 سال داشته باشد. این موضوع مربوط به عمر رویه است (تا خرابی) و حد آن زمانی است که بر اثر ترک و شیار زیاد بازسازی کامل مورد نیاز باشد.

برای سایر قابلیت های رویه متخلخل به خصوص کاهش شتک (Splash) و پاشش و کاهش صدا به دلیل احتمال گرفتگی مجاری زهکش، عمری کوتاهتری (حدود 60 تا 70 %) در نظر گرفته می شود. از طرف دیگر به دلیل نوع ساختار آسفالت متخلخل ایجاد شیار روی سطح آسفالت متخلخل بر خلاف آسفالت سنتی کمتر ایجاد می شود از این نظر می توان گفت که عمر طولانیتری دارد.

نگهداری و تعمیرات

عامل دیگری که موجب تفاوت در هزینه های آسفالت متخلخل و مخلوط های معمولی می‌شود، هزینه تعمیر و نگهداری بیشتر آسفالت متخلخل است. زیرا لازم است که به نحو دقیق به ترکیب اصلی مخلوط نزدیک شود تا خصوصیات زهکشی آن از دست نرود. علاوه بر آن در روی آسفالت متخلخل نمک بیشتری در زمستان مورد نیاز است و این هزینه نگهداری زمستانی را افزایش می دهد.