میزان نفوذپذیری عبارت است از مدت زمان لازم بر حسب ثانیه تا آب از خط صفر نفوذپذیر سنج به عدد 8 برسد. اگر مدت زمان لازم برای رسیدن به عدد 4 نفوذپذیر سنج بیش از 300 ثانیه باشد، نفوذپذیری غیرکافی است. مدت زمان اندازه گیری شده نفوذپذیری بین 10 ثانیه ( برای مخلوط های آسفالتی با نفوذ پذیری بالا) تا بی نهایت ( برای مخلوط های بسیار متراکم معمولی یا آسفالت متخلخلی که منافذ آن پر شده) متغیر است.
نفوذپذیری اولیه برای آسفالت متخلخل در حالت نو 23 تا 105 ثانیه و مقدار متوسط برای نفوذپذیری اولیه برای بیشتر آسفالت های متخلخل 40 ثانیه (3/4 لیتر در ثانیه) است. انحراف معیار هم بین 30 تا 50 درصد مقدار متوسط تغییر می کند. و در صورتی که مقدار انحراف معیار در حد 30 درصد مقدار میانگین باشد، آسفالت متخلخل را می توان همگن فرض کرد.
برای بالا رفتن میزان دقت نفوذپذیری، اندازه گیری در یک محل چند بار تکرار می شود. میزان کاهش نفوذپذیری با زمان بستگی به نوع محیط، حجم ترافیک، نوع مخلوط آسفالتی، روش اجرایی و سرعت خودروها دارد.
به طور کلی تمام آسفالت های رایج (سرد و گرم) با دانه بندی توپر دارای سطحی صاف و تقریباً غیرقابل نفوذ هستند. که این صاف بودن و غیرقابل نفوذ بودن در هنگام بارندگی موجب کاهش ایمنی وسایل نقلیه می شود. به هنگام باران به علت کندی زهکشی آب سطحی در رویه های آسفالتی رایج (که از عرض رویه صورت می گیرد) پدیده پاشش به وسیله تایر وسایل نقلیه حتی از یک لایه نسبتاً نازک از آب بر روی رویه جاده ایجاد می شود که این پدیده مشکلات ذیل را به وجود می آورد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
