گیاهان در معماری فضای سبز به عنوان مصالح طراحی و فضاسازی به کار گرفته می شوند. گیاهان می توانند با توجه به خصوصیت های خاص ناشی از شکل و حجم انفرادی یا انبوه خود، به عنوان یک فرم معماری موثر در ساختن فضا سهیم باشند. گیاهان می توانند به صورت های دیوار، سقف و کف به کار گرفته شوند.
وقتی گیاهان به صورت ردیفی و انبوه کاشته می شوند می توانند نقش دیواره را داشته باشند. سایه گستر درختان می توان جایگزین سقف شود و کف را نیز می توان توسط گیاهان پوششی تعریف کرد. گیاهان می توانند به عنوان منابع، امر تفکیک بصری فضا ها را بر عهده داشته باشند و همچنین گیاهان می توانند منجر به تعریف فضاها شوند. گیاهان با خصوصیاتی که از آن برخوردار نقش های زیر بر عهده دارند.
از آن جا یک طرح فضای سبز، حتی پس از اجرا نیز، می تواند دستخوش تغییر شود طراح باید توانایی آن را داشته باشد که در هنگام پروراندن ایده ها و خلق مکان ها، هویت آن ها را پس از این تغییرات نیز پیش بینی کند.
طراح فضای سبز باید به حال و آینده توجه داشته باشد به طوری که بتواند نیازهای فوری استفاده کنندگان را بر طرف کند و به سلامت بلند مدت و پایداری محیط و منظر نیز بپردازد. اما به دلایل گوناگونی که مهم ترین آنها کاهش کیفیت محیط و منظر و کاهش منابع اقتصادی است لازم است که رویکرد تصمیم گیری کوتاه مدت با تصمیم گیری های پایدارتر جایگزین شوند. این آگاهی، منجر به تغییر فرایند طراحی محیط و منظر شده است.
یکی از نکاتی که در طراحی فضای سبز باید به آن توجه داشت تغییرات است. فرق یک طرح فضای سبز با یک طرح معماری در این است که طرح فضای سبز پس از ساخت دچار تغییر می شود و لازم است که طراح همه آن تغییرات در نظر داشته باشد. طراح باید بتواند محیط هایی را خلق کند که مدت کوتاهی پس از کاشت گیاهان زیبا باشند و بعدها نیز به عنوان محیط و منظرهایی رضایت بخش کارایی داشته باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
