انواع آجر از لحاظ رنگ

اگر از آجر در نماچینی استفاده شود، رنگ آن اهمیت پیدا می کند. برای استفاده در نماچینی، آجرهایی به رنگ های زرد کمرنگ که به آن آجر سفید می گویند و زرد پررنگ که به آن آجر بهی می گویند و همچنین آجرهایی به رنگ قرمز روشن یا قرمز سیر در بازار وجود دارند.

در حدود سال های 1320 تا 1340 یک نوع آجر ابلق به رنگ های قرمز و زرد بنام آجر بهمنی به بازار عرضه می شد که به وسیله کوره آجرپزی به همین نام تهیه می شد.ضخامت آجرهای مورد استفاده در نما ممکن است 4، 3 یا 5 سانتیمتر باشد ولی دو بعد دیگر این آجرها مانند آجرهای فشاری یا ماشینی است.علت رنگی بودن این آجرها مربوط به طریقه چیدن آجر در کوره و نحوه آتش دادن به آن است.

کنترل سطوحی که با آتش در تماس مستقیم است نیز در رنگ آجر موثر است. از طرفی رنگ آجر مربوط به اکسید فلزاتی مانند اکسیدهای مختلف آهن است که در مواد اولیه آجر وجود دارد. برای تهیه مصالح اولیه و همچنین مراحل خشت زنی و خشت خشک کنی آجرهای رنگی، دقت و هزینه بیشتری به عمل می آید. به همین دلیل این آجرها گران تر از دیگر انواع آن هستند.

آجرهای قدیمی

این نوع آجرها در قطعات بزرگ تولید می شده اند و علی رغم تهیه به روش دستی از کیفیت مناسبی برخوردار بوده اند.

• آجر نظامی: این نوع آجر به اندازه ی چهار آجر معمولی (5×50×50) بوده اند و همانطوری که از اسم آنها مشخص است، در کف سالن های سرباز خانه ها در گذشته استفاده می شده است.
• آجر ختایی: با ابعاد 5×25×25 در ساختمان های قدیمی در فرش کف حیاط و … کاربرد داشته است.
• آجر تخت (چهارگوش ایرانی): بزرگ تر از آجر نظامی است که به طور عمده برای فرش کردن کف بکار برده شده است.
• آجر شکری: آجر پخته که به دلیل استفاده فراوان در آب انبارها به آن آب انباری نیز می گفتند. این آجر کاملا پخته و رنگش شیر و شکری است.