عضو کششی تیرچه های پیش ساخته خرپایی

حداقل تعداد میلگرد کششی دو عدد بوده و سطح مقطع میلگردهای کششی از طریق محاسبه تعیین می شود. در هر صورت سطح مقطع میلگرد کششی برای فولاد نرم از 0/0025 و برای فولاد نیم سخت و سخت از 0/0015 برابر سطح مقطع جان تیر نباید کمتر باشد. توصیه می شود قطر میلگرد کششی از 8 میلیمتر کمتر و از 16 میلیمتر بیشتر نباشد. در مورد تیرچه هایی که ضحامت بتن پاشنه آنها 5/5 سانتیمتر یا بیشتر باشد، می توان حداکثر قطر میلگرد کششی را به 20 میلیمتر افزایش داد.

برای صرفه جویی در مصرف فولاد پیوستگی بهتر آن با بتن معمولاً از میلگرد آجدار به عنوان عضو کششی استفاده می شود. حداکثر سطح مقطع میلگردهای کششی یستگی به نوع فولاد و بتن مصرفی دارد.توصیه می شود سطح مقطع میلگردهای کششی از 2/5 سطح مقطع جان تیر بیشتر نشود. برای صرفه جویی در مصرف فولاد در تولید خرپا از فولاد نوع نیم سخت و سخت استفاده شود. برای استفاده اقتصادی تر از فولادهای گرم نورد شده می توان حد کشسانی (ارتجاعی) آنها ار به وسیله تغییر شکل دادن به طور سرد افزایش داد.

فاصله آزاد بین میلگردهای کششی نباید از قطر بزرگ ترنی دانه شن بتن مورد مصرف در پاشنه تیرچه به اضافه 5 میلیمتر کمتر باشد.فاصله میلگرد کششی از لبه جانبی پاشنه تیرچه، به شرط وجود بلوک، نباید از 10 میلیمتر کمتر باشد و فاصله آزاد میلگرد کششی از سطح پایین تیرچه (پوشش بتنی روی میلگرد) نباید از 15 میلیمتر کمتر است. در صورتی که از کفشک (قالب سفالی) استفاده می شود فاصله آزاد میلگرد کششی از قسمت بالایی کفشک نباید از 10 میلیمتر کمتر باشد.

پوشش روی میلگردها مربوط به تیرچه های مورد استفاده برای فضاهای داخلی ساختمان ها است. در صورتی که این تیرچه ها در محیط های باز، مانند بالکن یا در فضاهایی که دارای مواد زیان آور برای بتن است، ادامه یابند، اجرای یک لایه اندود ماسه سیمان پرمایه به ضخامت حداقل 15 میلیمتر در زیر پوشش ضروری است. در ساختمان هایی که خورندگی فراگیر است یا در اقلیم های خورنده باید حداقل ضخامت پوشش بتنی روی میلگردها را به 30 میلیمتر افزایش داد.