قیر، آب و امولسیون ساز اجزای اصلی تشکیل دهنده امولسیون های قیر هستند. در بعضی موارد ممکن است جز امولسیون ساز امولسوین قیری حاوی پایدار کننده نیز باشد. تحقیق در مورد سه جز اصلی تشکیل دهنده امولسیون قیری، یعنی قیر، آب و امولسیون ساز جهت درک عملکرد امولسیون قیری ضروری است.قیر به عنوان ماده چسباننده به شکل های متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد. قیر در دمای محیط به حالت جامد یا نیمه جامد است که کارایی لازم را ندارد ولی م توان آن را به سه روش قابل استفاده که شامل مواد زیر است:
حرارت دادن
معمولاً برای مخلوط های آسفالتی گرم و موقعی به کار می رود که حجم کار آسفالتی زیاد و وسایلی که بتوان مخلوط آسفالتی را تا زمان کاملاً گرم نگهداری نموده و در دسترس باشد. این روش از نظر اقتصادی برای کارهای کوچک یا مواردی که تجهیزات لازم در احتیار نباشد، مناسب نخواهد بود. در این روش ابتدا قیر و مصالح سنگی، گرم و در کارخانه آسفالت مخلوط می شوند. سپس مخلوط آسفالتی به محل حمل، در سطح را ه پخش و کوبیده می شود.
اما در مناطق دور افتاده و کوهستانی فراهم کردن کارخانه آسفالت و ماشین آلات لازم برای ریختن آسفالت گرم همیشه امکان پذیر نیست. و نیاز به روشی مناسبی است که بتوان از قیر و مصالح سنگی سرد، آسفالت تهیه نمود. لذا روش دوم یعنی رقیق کردن قیر با استفاده از حلال های نفتی و تهیه قیرهای محلول مطرح می شود.
تهیه و استفاده از قیرهای محلول امروزه گران تمام می شود. زیرا باعث هدر رفتن حلال های نفتی می شود که هیچگونه نقشی در چسبندگی ندارند و به علاوه مسئله آلودکی محیط زیست به عنوان استفاده از حلال های نفتی و نیز خطرات و صدمات ناشی از آتش سوزی مسائلی هستند که امروزه کاربرد این روش را محدود می نماید.
قیر خالص جز اصلی تشکیل دهنده امولسیون قیری است که حدود 55 تا 65 درصد آن را شامل می شود. قیر ترکیبی کلوئیدی متشکل از چندین جز است. اجزای اصلی تشکیل دهنده قیر، آسفالتین و مالتین هستند. در این سیستم کلوئیدی مولکول های به هم پیوسته معلق آسفالتین بسیار قطبی با وزن مولکولی زیاد در محیط روغنی شکل حلال مالتین پراکنده شده است. مالتین فاز پیوسته ای است که شامل ترکیبات اشباع، آروماتیک ها و رزین ها هستند.
امولسیون ساز
امولسیون ساز سومین جز تشکیل دهنده امولسوین قیری است. امولسیون سازها، مواد شیمیایی با سطح فعال هستند که آنیونی، کاتیونی و غیر یونی بودن امولسیون را مشخص می نماید. در تهیه امولسیون قیری، مقدار جزیی از این ماده شیمیایی به منظور تسهیل در تشکیل گلبول های قیر و تعلیق پایدار به آن اضافه می شود.برای تهیه امولسیون قیری مناسب باید در انتخاب امولسیون ساز نهایت دقت را مبذول داشت. ترکیبات شیمیایی زیادی در دسترس است که می توان از آنها به عنوان امولسیون ساز استفاده نمود.
پایدار کننده ها
در تهیه امولسیون های قیری برای مصارف راهسازی مقدار امولسیون ساز نسبت به وزن کل امولسیون بین 0/5 تا 1 درصد است. این مقدار امولسیون ساز معمولاً برای جوگیری از به هم پیوستن و لخته شدن قیر کافی است. ولی در بعضی موارد لازم است که پایداری امولسیون قیری را نیز افزایش داد. برای این منظور ماده دیگری به نام پایدار کننده به امولسیون اضافه می شود. پایدار کننده ها را می توان در تهیه امولسیون قیری یا در مراحل بعدی اضافه نمود. از انواع متداول پایدار کننده ها می توان از کازئین، صابونه های پتاسیم و رزین وینشول نام برد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
